Απουσία;

Είναι Μ.Παρασκευή. Η Βουλή δε συνεδριάζει. Τα γεγονότα τρέχουν. Οι κοινοβουλευτικοί συντάκτες, όλοι εμεις με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Και ο Γιάννης Διακογιάννης μας λείπει.
Δεν το λέμε. Μοιάζει να είναι παρών ενώ είναι απών. Η απουσία του-απο τα Χριστούγεννα- μας πληγώνει αλλά δεν το συζητάμε. Τα μεσημέρια στη Βουλή τρώμε χωρίς την παρουσία του, που άναβε τις συζητήσεις και περνούσαμε αβίαστα από τα δημόσια στα ιδιωτικά. Τότε που μας έκανε να γελάμε ακόμα και λίγο πριν από το τέλος. Το γραφείο του δεν είναι πια πόλος έλξης για όλους. Θυμάμαι τις νεότερες συναδέλφους να του ζητάνε συνέχεια μια συμβουλή, μια πληροφορία, έτσι δεν είναι Λώρα, Κατερίνα; Ωρες-ώρες νομίζουμε ότι ο Γιάννης δεν έχει φύγει οριστικά αλλά βρίσκεται σε κάποια αποστολή στο Αφγανιστάν, το Ιράκ ή αλλού. Και θα ανησυχούμε μέχρι να γυρίσει και μόλις έρθει θα τα πίνουμε παρέα και θα τον πειράζουμε για τις όμορφες ξένες συναδέλφους με τις οποίες συνεργαζόταν εκεί στις πολεμικές συρράξεις. Όμως η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Ο Γιάννης δεν θα ξαναγυρίσει μετά το Πάσχα. Στο εξής θα είναι μόνο ανάμνηση. Τουλάχιστον θα μας κάνει καλύτερους;