Καήκαμε αδέλφια

Μου μαύρισε την καρδιά η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή. Μονόλεπτη ήταν η σιγή για τα θύματα και το περιβάλλον. Τόσο κράτησε. Τόσο αντέχουν οι ταγοί του έθνους να ασχοληθούν με τις ζωές των παιδιών μας. Την υπόλοιπη ώρα αναλώθηκαν στη συνήθη γνώριμη τακτική τους να "διασταύρώνουν τα ξίφη τους" και να τα χώνουν βαθιά στις πληγές του περιβάλλοντος και των ανθρώπων. Το ξέρουν καλά αυτό το παιχνίδι. Και τους το επιτρέπουμε. Γιατί ο νεοέλληνας δεν περπατάει στα άλση άρα δεν χρειάζεται άλση. Δεν ασχολείται με την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας γιατί έχει κλιματιστικό στο σπίτι και στο αυτοκίνητο. Δεν χρειάζεται πάρκα και παραλίες για τα παιδιά του γιατί τα πηγαίνει σε δραστηριότητες και στο κολυμβητήριο. Δεν καταγγέλλει τους πολιτικούς του γιατί προσδοκά ένα μικρό ή μεγάλο αυθαιρετούλι ανάλογα με την οικονομική του επιφάνεια. Ο μεγάλος με πισίνα, ο μικρός σε μπαζωμένο ρέμα.
Καλά, θα πεις, οι πολιτικοί μας δε σκέφτονται το μέλλον των παιδιών μας, δε σκέφτονται ούτε το μέλλον των δικών τους παιδιών; Όχι γιατί εκτός από αυτοκαταστροφικοί είναι και αφελείς και πιστεύουν ότι τα δικά τους παιδιά έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν σε άλλες χώρες που θα μπορούν να αναπνέουν. Ζουν κι αυτοί το σήμερα όπως όλοι οι αυθεντικοί έλληνες. Είναι θέμα παράδοσης, φυλής, συνηθειών και ιστορίας.
Την ώρα που ο παραδοσιακός καπιταλιστής του περασμένου αιώνα στην κεντρική ευρώπη και τη Μεγάλη Βρεττανία έχτιζε λίγα μέτρα σπίτι και πολύ κήπο για να περπατάει, επειδή το είχε ανάγκη και συνήθεια, ο νεοέλληνας λεφτάς χτίζει πολλές τουαλέτες και πισίνα και φτιάχνει΄και ένα κηπάκι με γκάζόν για τη δεξίωση. Είναι θέμα κουλτούρας.
Δεν αλλάζουν όλα αυτά. Πηγαίνουν και θα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Μέχρι που δεν θα υπάρχει πια χειρότερο. Και ποιός νοιάζεται για τον πρωθυπουργό που δηλώνει βαρύγδουπα στη Βουλή ότι κάθε καμένο δάσος θα αναδασώνεται και τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ να σκαρφαλώνει τα βουνά και να καταγγέλλει;
Λέω να φεύγω σιγά-σιγά. Θα έρθει κανείς για παρέα;