Πρόεδροι της Βουλής (10) Ζαΐμης Θρασύβουλος

Του Παντελή Στ. Αθανασιάδη*

 

    Ο Θρασύβουλος Ζαΐμης, γόνος πλούσιας οικογένειας με σημαντική συνεισφορά στους εθνικούς αγώνες και μεγάλη επιρροή στα πράγματα της Πελοποννήσου, ήταν ο δέκατος στη σειρά Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Πρωταγωνίστησε στην ελληνική πολιτική ζωή από το 1850 έως το 1880 διατελώντας τέσσερις φορές Πρόεδρος της Βουλής και δύο φορές πρωθυπουργός.

    Οι Ζαΐμηδες, υπήρξαν οικογένεια προυχόντων στην περιοχή των Καλαβρύτων και πρωταγωνίστησαν τόσο στην Επανάσταση του 1821, όσο και στις μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις της χώρας.

   Γιος του αγωνιστή της Εθνεγερσίας Ανδρέα Ζαΐμη, ο Θρασύβουλος γεννήθηκε στην Κερπινή το 1825.

   Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και το Παρίσι. Στην πολιτική εισήλθε νεότατος, το 1850, και από τότε εκλέγονταν συνεχώς βουλευτής Καλαβρύτων. Στη μακρά πολιτική του σταδιοδρομία διακρίθηκε για τη μετριοπάθειά του.

   Πρόεδρος της Βουλής εξελέγη για πρώτη φορά, το 1854-1855, με 68 ψήφους επί 70 ψηφισάντων. Επανεξελέγη, και μάλιστα από τις τάξεις της αντιπολίτευσης, το 1860, με 62 ψήφους, όταν ακόμα και κυβερνητικοί βουλευτές καταψήφισαν τον κυβερνητικό υποψήφιο Δημήτριο Καλλιφρονά, ο οποίος πήρε τελικά 50 ψήφους.

   Υπηρέτησε ως υπουργός Δημόσιας Εκπαίδευσης το 1859-1860. Αργότερα πέρασε στην αντιοθωνική μερίδα συνεργαζόμενος με τους Ρούφο Μπενιζέλο και Δημήτριο Βούλγαρη. Μετά την έξωση του Όθωνα ανέλαβε το υπουργείο Εσωτερικών.

   Το 1863, μετείχε, μαζί με τον Κωνσταντίνο Κανάρη και τον Δημήτριο Γρίβα, στην επιτροπή που πρόσφερε το Στέμμα της Ελλάδας στο Γεώργιο Α΄.

   Τον Μάιο του 1864, ως απεσταλμένος του Βασιλείου της Ελλάδος, ο Θρασύβουλος Ζαΐμης παρέλαβε από τον τελευταίο Άγγλο Αρμοστή Χένρυ Στορκς τη διοίκηση των Ιονίων νήσων, που ενώνονταν πλέον με την Ελλάδα.   

   Ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας τον  Ιανουάριο του 1869, αλλά τον Ιούλιο του 1870, αναγκάσθηκε να παραιτηθεί μετά από διεθνείς πιέσεις, εξαιτίας της σφαγής Άγγλων περιηγητών στο Δήλεσι.

   Τον Οκτώβριο του 1871 σχημάτισε εκ νέου κυβέρνηση, η οποία παραιτήθηκε μετά από δίμηνο.

   Στις 4 Φεβρουαρίου 1874 επανεξελέγη Πρόεδρος της Βουλής με 87 ψήφους έναντι των 72 που πήρε ο Ιωάννης Δεληγιάννης.

   Στις 17 Οκτωβρίου 1875 αναδείχθηκε για τέταρτη φορά Πρόεδρος της Βουλής με 131 ψήφους επί 132 ψηφισάντων και παρέμεινε στο αξίωμα έως το 1877. Κατά τη θητεία του αυτή λειτούργησε για πρώτη φορά, στις 3 Νοεμβρίου 1875, το νέο κτίριο του Κοινοβουλίου, στην οδό Σταδίου, όπου σήμερα στεγάζεται το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.

   Ανέλαβε, επίσης, το υπουργείο της Δικαιοσύνης το 1877 στη λεγόμενη «οικουμενική» κυβέρνηση καθώς και σε νέα κυβέρνηση το 1878.

   Ο Θρασύβουλος Ζαΐμης πέθανε στις 27 Οκτωβρίου 1880 στην Αθήνα  και ετάφη στην Κερπινή Καλαβρύτων.

   Την πολιτική παράδοση των Ζαΐμηδων συνέχισε ο γιος του Αλέξανδρος, ο οποίος διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής, Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας.                                                                                                                                                  

 

*Ο συνάδελφός μας Παντελής Αθανασιάδης «φιλοτέχνησε» τα πορτρέτα των Προέδρων του ελληνικού κοινοβουλίου για την εκπομπή ‘Κοινοβουλευτική Ιστορία’ του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής των Ελλήνων. Τα πορτρέτα αναδημοσιεύονται «στης Βουλής τα Έδρανα», κατά τη σειρά εκλογής των Προέδρων.