Συριζα στην αηδία...

Απο μιαν άποψη, η "Ημερησία Διάταξις" που ανάρτησε ο Πέτρος- η τελευταία- περιέχει την μελαγχολία των τελεσίδικων πραγμάτων.
Δεν θέλω να σχολιάσω περισσότερα, μιας και όλοι μας λίγο-πολύ, τρέχουμε επαγγελματικά σ΄ έναν ακόμα προεκλογικό ανταγωνισμό, αλλά ειδικά όλα αυτά που συμβαίνουν στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μου θύμισαν τους στίχους του Σαλονικιού ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου που λέει αν θυμάμαι καλά:
"Καϋμμένε Μακρυγιάννη/
να΄ ξερες πως τζάκιζες το χέρι σου/
για να χορεύουν σέϊκ τα κωλόπαιδα"...
Είναι νομίζω, θέμα για να το εξετάζουν στις σχολές της Πολιτικής Επιστήμης προσεχώς, το πως, ενω η αρχική συμφωνία προέβλεπε οτι ο επικεφαλής της κεντρικής συνιστώσας αυτού του μορφώματος, δηλαδή ο πρόεδρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, θα κατέθετε τα ψηφοδέλτια του κόμματος στο Πρωτοδικείο, κατόρθωσαν οι ανεκδιήγητες Συνιστώσες να το μετατρέψουν σε μεγάλο ζήτημα, ώστε να κουβαληθούν μεθαύριο όλοι μαζί στα Δικαστήρια και να το καταθέσουν όλοι μαζί, λες και είναι η ιερά σινδώνη του Ιησού.
Είχα καιρό να δω τόση ξιπασιά! Ένα σωρό νάρκισσους που με γράφουνε στ΄ αρχίδια τους την ώρα που αναρωτιόμουν πως θα βγάλλω το νοίκι του Σεπτεμβρίου. Προφανώς οι τύποι αυτοί έχουνε άλλου είδους προβλήματα που δεν εφάπτονται με τα δικά μου.
Άντε γειά "μάγκες", γιατί εμείς μετά τις εκλογές θα΄ μαστε πάλι εδω. Ελπίζω, με θυμό και στεναχώρια, χωρίς εσάς.
Αρκετά με τους μαλάκες που νομίζουνε οτι το να φοράς γιλέκο σου δίνει αίγλη Βελουχιώτη!..