Ανοίγω μια παρένθεση για ευνόητους λόγους Ινσίντρε.
Αυτά τα έρημα τα "σταζια" δεν ήπρεπε να υπάρχουνε. Είναι το φτηνό άλοθι των υποταγμένων στους Τραπεζίτες πολιτικών για την ανεργία που παράγει ο ανταγωνισμός τους.
Αν τα πάει, όπως λέει, ο Γιωργάκης απο τον Δημόσιο στον Ιδιωτικό τομέα τι θ΄ αλλάξει; Θα είναι άραγε λιγότερο άτιμα;.. Άσε το χαμό που θα γίνει...
Για τη χαώδη αγορά εργασίας, δε λέει τίποτε η πρωθυπουργάρα! Για να΄ χουμε μία δουλειά, σταθερή και εφ΄ όρου ζωής ασφαλισμένη, τσιμουδειά! Το υπουργείο Παιδείας, το λέει, "δια βίου μάθησης". Τουτέστιν, να σπουδάζεις μουσικός και μετά να βγάζεις μακαρόνια στην ΑΒΕΖ!.. Για τα παιδάκια τους όμως οι ΧΑΜΟΥΡΕΣ, μονοκαλλιέργεια! Πρωθυπουργός ο παππούς και ο μπαμπάς, πρωθυπουργός κι ο υγιός! ΚΙ εμένα ο γέρος μου ο φορτηγατζής να μου λέει πεθαίνοντας " να είσαι τίμιος"! ΔΕν πάνε να γαμηθούνε;
Είπε μεταξύ άλλων στη Βουλή, στις Προγραμματικές του Δηλώσεις, ο... Γιώργαρος οτι θα επιδοτούνται οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων μέχρι 30 ετών. Για ποιόν λόγο; Δεν οφείλουν οι εργοδότες να καλύπτουν ασφαλιστικά τους εργαζόμενους; Γιατί θα πρέπει να μετατεθεί και αυτό το κόστος στις πλάτες της... "κοινωνίας των πολιτών";
Αλοίμονόμας-έτσι εκτιμώ εγώ αυθεραίτως- που έχουμε μια συστημική Αριστερά, κλεισμένη στους επαγγελματικούς μισθούς του Περισσού! Αλλοιώς θα τους είχε πάρει ο διάολος τον πατέρα, όλα αυτά τα καλόπαιδα...
6 σχόλια:
... Φταίει, ίσως, το γεγονός ότι "στον καιρό μου" υπήρχε μόνο η Στάζι, και όχι παρεμφερούς ονόματος κοινοτικά προγράμματα. Μου φαίνεται πως φταίει και που "γέρασα" και μάλλον δύσκολα καταλαβαίνω πια την εποχή ετούτη...
Είναι που μπορεί, εκείνα τα χρόνια της αρχής, να εργαζόμουν όχι απλά ανασφάλιστος, αλλά ούτε καν με "επιδότηση" κάθε είδους. Θα τη λέγαμε, τότε, "η γενιά των Μηδέν (0) δραχμών", ή κάπως έτσι... Και γι' αυτό να μην αντιλαμβάνομαι τον κουρνιαχτό, σε όλο του το εύρος.
Δεν ξέρω ρε φίλε Γιώργη... Τί πάει να πει "υποταγμένοι στους τραπεζίτες πολιτικοί"; Με υποταγμένους το κρατικό σύστημα δουλεύει! Ανέκαθεν έτσι δούλευε, γιατί αλλιώς δεν μπορεί καν να υπάρξει!
Και δεν μιλάω μόνο για το καπιταλιστικό - ιμπεριαλιστικό - αντεργατικό - δυτικό, που θα έλεγαν όχι μόνο ο Περισσός, αλλά και όλες οι κάθε είδους ομάδες, κινήσεις, φράξιες, ομαδούλες, σέχτες, σιχτίρ της κομμουνιστικής έμπνευσης Αριστεράς: κοινοβουλευτικής τε και εξωκοινοβουλευτικής...
Και η "αγορά εργασίας"; Οσο (θα) υπάρχουν εκείνοι που θα πουλάνε και οι άλλοι που θα πουλιούνται - πώς αλλιώς λειτουργεί μια "αγορά";- "χαώδης" θα είναι!
ΝΑΙ, λοιπόν, δίκιο είχε ο πατέρας σου. "Να είσαι τίμιος"!!! Στην κάθε στιγμή και στο κάθε βήμα σου... Τίμιος άντρας, γιός, μπαμπάς, συνάδελφος, σύντροφος, Ανθρωπος.
Για τα υπόλοιπα, περί "συστημικής Αριστεράς", δεν ξέρω ποιά άλλη έχεις κατά νου. Οσες γνώρισε αυτός ο πλανήτης, πάντως, και που κατάφεραν για λίγο ή περισσότερο να αποκτήσουν εξουσία, ο διάολος δεν πήρε τον πατέρα μόνον όσων μπορούν να χαρακτηριστούν "καλόπαιδα". Πάνω απ' όλα πήρε ... αντιπαροχή τεράστιες εκτάσεις, όπου και έστησε μια απέραντη κόλαση. Για όλο τον κόσμο! Ολον; Χμμ.... Οχι!
Πάντα υπήρχαν κάποια Κρεμλίνα, γεμάτα ανέσεις και προνόμια, για τους "αφέντες"...
Ορθότατος!
Ως φαίνεται "Ινσάϊντερ" μεγαλοδείχνεις στα χρόνια...
Αν θες μιλάμε και για την Στάζι... Αλλά η κουβέντα που εσύ άνοιξες είναι για τα "Σταίητζ" η "Σταζ".
Αν θέλεις λοιπόν ν΄ αλλάξουμε γήπεδο καλώς! Αλλά μπες διάολε στον κόπο να σχολιάσεις- αν αντέχουν- τα όσα έγραψα...
Αφετέρου, όπως σε κόβω, δεν έχεις μικρή επαγγελματική πείρα...'Ώστε μου φαίνεται παράξενο που αγνοείς οτι σε 20 χρόνια μέσα, εμείς οι σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι, χάσαμε, με τα χέρια κάτω, και μέσα απο συμφωνίες "κοινωνικών εταίρων"- τουτέστιν διεφθαρμένων πολιτικών επαγγελματιών του συνδικαλισμού και golden boys- ο,τι είχαμε κερδίσει με αίμα στους δρόμους. Ήτοι: Οκτάωρο και μια δουλειά εφ΄ όρου ζωής με τριμερείς ασφαλιστικές εισφορές:κράτος-επιχειρηματίες-εργαζόμενοι. Άσχετα που μονάχα εμείς είμασταν συνεπείς, αυτή είναι για μένα η βάση μιας συμφωνίας όπου η μεριά μας θα παίρνει το ελάχιστο και οι "άλλοι" θα δίνουν το μέγιστο.
Εμφανίζεσαι, να μην γνωρίζεις τι είδους απορρυθμίσεις κατοχυρώσανε στην αγορά εργασίας οι "Σημίτηδες" αυτού του κόσμου; Αν δεν είχανε αυτούς τους πρόθυμους οι Τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις πως άραγε θα νομοθετούσανε την δουλειά χωρίς ασφάλιση και την διαβόητη "δια βίου εκπαίδευση"; Τώρα λοιπόν τι κάνουμε που έχει ανατραπεί κάθε ισορροπία στο ισοζύγιο ανάμεσα στο "κεφάλαιο" και την "εργασία";
Να γιορτάζουμε το θάνατό μας, όπως έκανα εγώ πριν απο λίγες ημέρες που με ξαναπροσλάβανε; Αρκεί, να μας ξαναπάρουνε πίσω στη δουλειά;
Ακόμα και στις ΗΠΑ την προηγούμενη βδομάδα με μπαράζ άρθρων, εντυπωσιακά, ιδίως απο συντηρητικές υπογραφές, εφιστούσαν στον Ομπάμα, (το πρότυπο του δικού μας), την προσοχή οτι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η αναίδεια- λίγοι να΄ χουνε τον πλούτο και οι πολλοί να ξεροσταλιάζουνε στο ξεροβόρι της ανέχειας.
Και μια φιλική παρατήρηση για τον συμπάίκτη "γκαζάκια": το "ορθότατος", είναι σαν τον τύπο που πάει στο γήπεδο αποκλειστικά για να πλακωθεί. Χαμηλότατος...
Πλακώνομαι κι εγώ στα γήπεδα-σοβαρά στο λέω!- για τον ΠΑΟΚ αλλά... ορθότατος!!!Γιατί ο ΠΑΟΚ για πάρτη μου είναι αισθητικό κεκτημένο...
"Δεν θα βρθούμε ποτέ εμείς οι δύο", μου είχες πει κάποια στιγμή...
Πώς να βρεθούμε Γιώργη, όταν εσύ γράφεις "αργά" κι εγώ "νωρίς"; Θα κάνω, πάντως, μια προσπάθεια χρονικού συντονισμού...
Πώς να βρεθούμε, όμως, και όταν μπροστά σε ένα λογο-παίγνιο, εσύ αναζητάς "γήπεδο" γι' "αγώνα";
Απλά, εκτιμώ πως ό,τι και όσα χάθηκαν, δεν χάθηκαν μέσα στα τελευταία χρόνια... Πάει πολύ πίσω! "20 χρόνια πίσω", είναι... χμμμ... 1989! Μπα! Πολύ πριν χάθηκαν φίλε!
Απλά να: σου εξηγώ χωρίς περιστροφές: Κουράστηκα νωρίς, φίλε, να ψάχνω να βρω "πρόσωπα" (Σημίτηδες, Καραμανλήδες, Παπανδρέου κ.ο.κ.) να ρίξω τις ευθύνες για ήττες που γνωρίσαμε, δίχως να δώσουμε εμείς τις μάχες. Για ήττες, πάνω απ' όλα, που ήρθαν όχι μόνο γιατί ο "αντίπαλος" ήταν απλά ισχυρότερος, αλλά επειδή υπήρχαν στην από δω πλευρά "πρόθυμοι" να ανταλλάξουν μια πράξη προδοσίας με κάποια προνόμια για πάρτη τους...
Πότε, ωρέ Γιώργη, υπήρχε "ισορροπία" ανάμεσα στο Κεφάλαιο και την Εργασία; Πότε;
Δες το απλά, σαν στο παράδειγμα που εσύ δίνεις: Τριπλή ασφάλιση, τουτέστιν Κράτος - Εργοδοσία - Εργαζόμενοι: Ωραία ισορροπία! Δύο προς ένα! από τη μια οι εργοδότες το ένα τρίτο, κσαι από την άλλη οι εργαζόμενοι (1/3 άμεσα και 1/3 έμμεσα, διά του κράτους - διότι τί είναι τα οικονομικά του κράτους πέρα από τα έσοδα από το φορολογητέο εισόδημα του εργαζόμενου;)
Υ.Γ. Και φυσικά σχολίασα τα όσα έγραψες. Για κείνα μίλησα. Κάνε μια στάση, γύρνα λίγο πίσω, ξαναδιάβασέ τα. Σκέψου: Στην πλατεία Συντάγματος μπορείς να πας με χίλους δυό τρόπους, από διάφορες αφετηρίες, με διαφορετικές διαδρομές. Μπορεί να μην θέλω να κριτικάρω την δική σου επιλογή, άμεσα. Μπορεί να προτιμώ, για τον ίδιο σκοπό, να δείξω απλώς την δική μου "εναλλακτική". Σχολιασμός δεν είναι κι αυτός;
Κάποιοι πάμε Σύνταγμα και κάποιοι στην πλατεία Κλαυθμώνος.. Η ΔΑΚΕ-Δημοσίου Τομέα τάχθηκε υπέρ της μονιμοποίησης των 35.000 (τόσους τους βγάζει) σταζιέρων. Εκτιμά μάλιστα ότι "θα αντικατασταθούν από αυτούς που οι κομματάρχες (του ΠΑΣΟΚ) θα υποδείξουν". Δύο σχόλια: Η ΔΑΚΕ επιβεβαιώνει την εναλλαγή πράσινων και γαλάζιων "δικών μας παιδιών". Δεν διεκδικεί το "ηθικόν" δηλαδή να πληρώνονται οι θέσεις στο Δημόσιο με αξιοκρατικά κριτήρια. Επίσης, δεν αγγίζει τους όρους εργασίας των σταζιέρων όλο αυτό το διάστημα που κυβερνούσε η ΝΔ. Το ότι δεν εκδήλωσαν "τις υψηλότερες των αντιδράσεων" όπως όψιμα τώρα προβλέπουν, κάποιοι άνθρωποι να εργάζονται επί χρόνια έναντι αμοιβής χαμηλότερης από την κατώτατη, χωρίς ένσημα και σε πολλές περιπτώσεις με εργοδότη το Δημόσιο.
Χαλάλι...Αρκεί που κρατάμε τις διαφωνίες μας σε ένα ορισμένο ύψος.
Δημοσίευση σχολίου