Εδώ και τώρα, έρευνα και ... τιμωρία!

Ενδιαφέρουσα, δίχως αμφιβολία, αυτή η συζήτηση που άνοιξε "δειλά", πριν από μερικά 24ωρα σε κάποια από τις αίθουσες συνεδριάσεων των Βρυξελλών, αναφορικά με τη σκοπιμότητα αναζήτησης των υπευθύνων για τα χάλια που παρουσιάζει η ελληνική οικονομία.
Οι Κοινοτικοί, αιτιολογημένα αγανάκτησαν με τα στοιχεία που κάθε λίγο και λιγάκι τους εμφανίζουν οι εκπρόσωποι των ελληνικών κυβερνήσεων, και τα οποία καταδεικνύουν ότι ή κάποιοι υπηρεσιακοί παράγοντες στην Αθήνα δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους (συλλογή κι επεξεργασία των εν λόγω στοιχεών), ή κάποιοι άλλοι, πολιτικά πρόσωπα, τα παρουσιάζουν με τέτοιο τρόπο (σκοπίμως αλλοιωμένα) στην ΕΕ που να μην βοηθούν στην καταγραφή της πραγματικότητας, προκειμένου να εξυπηρετήσουν σκοπιμότητες για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης.
Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου από σήμερα φαίνεται να φλερτάρει ακόμα και με την ιδέα μιας εξεταστικής επιτροπής... Δεν ξέρω... Ορισμένοι ομιλούν περί "αστειοτήτων": "Τέτοια πράγματα δεν γίνονται", υποστηρίζουν.
Και γιατί όχι, παρακαλώ;
Αν και υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος της "συντεχνιακής (εκ μέρους του πολιτικού κόσμου) συγκάλυψης", που συνεπάγεται στην καλύτερη περίπτωση στοχοποίηση μόνο κάποιων υπαλλήλων (της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας;), η ιδέα δεν πρέπει να εκγαταληφθεί!
Ανεξάρτητα του εάν δεν μπορούν να συμφωνήσουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, σχετικά με το πότε δίνονταν και πότε όχι τα αληθινά στοιχεία για την πορεία της οικονομίας και τους δημοσιονομικούς δείκτες, ένα είναι σίγουρο: Οτι η διαφορετικότητα αυτή, δεν μπορεί εκ της φύσεώς της να αποδοθεί μόνο στο απρόβλεπτο της διεθνούς κρίσης - που εξανάγκασε πολλούς και πολλές φορές, εντός κι εκτός της ΕΕ, να αναθεωρήσουν τις εκτιμήσεις τους.
Το να βρεθεί το "λάθος" -ή τα "λάθη"- λογικά δεν είναι δύσκολο: Η αναζήτηση πρέπει να γίνει σε όλους τους κρίκους της αλυσίδας "συλλογή - επεξεργασία" των δεικτών. Ως εμφανής (ή και εύκολος) στόχος, παρουσιάζεται η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Κάποιοι μίλησαν για ευθύνες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Συλλογή στοιχείων, καταγραφή και προβλέψεις έκανε και η Τράπεζα της Ελλάδας. Ιδού, λοιπόν, αμέσως-αμέσως τρεις τέτοιοι "κρίκοι". Ο έλεγχος αυτών των "ελεγκτών", από ανεξάρτητη Αρχή, δεν είναι δύσκολος.
Αλλοι, εμφανίστηκαν να υποστηρίζουν ότι υπάρχουν και τα Υπουργεία που δίνουν σχετικά στοιχεία στις αρμόδιες υπηρεσίες - συνεπώς έχουμε και πολιτικούς παράγοντες να εμπλέκονται στην όλη διαδικασία, ενώ μόλις χθες, ακόμα και ο πρώην Τσάρος Γ. Παπαθανασίου στη Βουλή, ανέφερε και την πτυχή των νοσοκομειακών χρεών: Το Υπουργείο Υγείας -είπε- δεν τον ενημέρωσε, όπως ο ίδιος είχε ζητήσει, για την πορεία αυτών των χρεών, οπότε έχουμε αμέσως και την πρώτη επίσημη προσωποποίηση ευθυνών: Υπουργός Υγείας και επικεφαλής νοσοκομείων, τουλάχιστον!
Πράσινοι και γαλάζιοι λένε, σε κάθε ευκαιρία, η κάθε πλευρά με δικές της αναφορές και "στόχους", ότι αν συνέβαιναν σε μια ιδιωτική επιχείρηση όσα συνέβησαν με το Κράτος και τα οικονομικά του, η επιχείρηση θα είχε κλείσει. Πιθανόν να συνέβαινε κάτι τέτοιο- αν δεν ήταν "ημέτερη" η διοίκησή της με πρόσβαση σε περίεργους δανεισμούς...
Οπως και νά 'χει: Αν είναι έτσι τα πράγματα, γιατί δεν κινούνται οι ανάλογες διαδικασίες; Οπως θα πήγαιναν οι "ράμπο" για έλεγχο των βιβλίων στην εν λόγω επιχείρηση, ας πάνε και στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες... Υπάρχει και ένας επιπλέον σοβαρότατος λόγος για να συμβεί κάτι τέτοιο: Τα χρήματα για τα οποία γίνεται λόγος, είναι χρήματα των πολιτών. Αν δεν έγινε σωστή διαχείρισή τους, κάποιος πρέπει να λογοδοτήσει. Και να τιμωρηθεί αν έκανε "απάτες".
Μόνον έτσι θα πειστούμε ότι το μήνυμα έχει ληφθεί. Και μόνον έτσι θα αποκατασταθεί σημαντικό μέρος της εμπιστοσύνης της κοινωνίας προς το κράτος.