One year after...

Συμπληρώνεται ένας χρόνος από τότε που γράφονταν αυτά...
Απλώ τα αντιγράφω, τόσο για να μην ξεχνιόμαστε, όσο και γιατί είδα πριν από λίγες ημέρες κάποια "αναταραχή" με αφορμή το γεγονός ότι αναζητήθηκε "χώρος" για επιπλέον κοινοβουλευτικούς συντάκτες, στα ίδια τετραγωνικά.
"... Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Τί θα κάνουμε χωρίς ... βαρβάρους??? Το ερώτημα πλανάται σαν φάντασμα πάνω από τα κεφάλια των κοινοβουλευτικών συντακτών, καπνιστών και μη. Απαγορεύεται - απαγορεύτηκε το κάπνισμα στις δύο αίθουσες όπου καθημερινά εργάζονται σχεδόν από νωρίς το πρωί έως και αργά το βράδυ. Εντάξει, δεν είναι καθόλου κακό το μέτρο της απαγόρευσης. Πλην όμως, μόνο αυτό ήταν - είναι το πρόβλημά μας? Μόνο ο καπνός του διπλανού προκαλούσε - προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας? Το ότι εργαζόμαστε σαν τα ποντίκια, ο ένας πάνω στον άλλο, εν μέσω υπολογιστών και τηλεοράσεων που εκπέμπουν διαρκώς ακτινοβολία γιατί δεν μας πειράζει? Το ότι δεν υπάρχει σωστός εξαερισμός του χώρου, γιατί δεν μας πειράζει? Το ότι με ή χωρίς κοινοβουλευτικούς συντάκτες οι αίθουσες με τα πολλάκαι ογκώδη έπιπλα μοιάζουν περισσότερο με αποθήκες παρά με χώρους όπου εργάζονται άνθρωποι γιατί δεν μας πειράζει?
Επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγούμαι: Καλώς απαγορεύτηκε το κάπνισμα, μια και δεν κατέστη δυνατόν να υπάρξει στοιχειώδης συνεννόηση "ειρηνικής συνύπαρξης" καπνιστών και μη καπνιστών. Θα καταγραφεί, ωστόσο, αναλόγου εντάσεως κινητοποίηση ΟΛΩΝ, ΚΑΙ για την ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ εκείνων των παραμέτρων που επίσης συνιστούν κίνδυνο για την υγεία του καθένα μας εντός των αιθουσών όπου εργαζόμαστε? 'Η θα "βολευτούμε" απολαμβάνοντας την "νίκη" μας έναντι εκείνων που δεν θα μπορούν να καπνίζουν?
Το ότι δεν (θα) υπάρχει πλέον καπνός, κάθε άλλο παρά σημαίνει ότι δεν υπάρχει και φωτιά.
Ναι, να την φτιάξουμε καλύτερη τη ζωή μας. Ναι, να βελτιώσουμε τις συνθήκες δουλειάς. Αλλά σε όλα τα επίπεδα. Και όχι "α λα καρτ".
Ναι?

Υ.Γ. Δεν ξέρω για την Κατερίνα, αλλά εγώ δεν είμαι αισιόδοξος. Μακάρι να διαψευστώ και να δω τους μαχητές κατά του καπνίσματος να δώσουν με την ίδια θέρμη και ένταση μάχες υπέρ της βελτίωσης των συνθηκών δουλειάς και στα άλλα μέτωπα.
Υ.Γ.2: Δεν υπάρχει "Υστερόγραφο 2".

12/1/2009 9:33 πμ

Ο/Η Πέτρος Δημητρόπουλος είπε...
Ο συνάδελφος έχει δίκιο.
Στη Βουλή, ο χώρος που διατίθεται για τους δημοσιογράφους είναι ασφυκτικά μικρός (1,3 τμ ανά συντάκτη!), με κακό εξαερισμό κλπ. (Όσοι αμφιβάλλουν είναι καλοδεχούμενοι).
Κινήσεις γίνονται για τη διευκόλυνσή μας (πχ καθίσματα, ιονιστές) αλλά δεν αρκούν.
Το κάπνισμα είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα (για μένα πολύ σημαντικό). Δεν ξέρω ποιους ευχαριστούσε που "χωριστήκαμε" σε καπνιστές και μη, προσπαθώντας εκ των ενόντων να βρούμε λύση, με χωρισμό αιθουσών κλπ. Εκτιμώ όμως ότι σε εργασιακούς χώρους, και με προφανή τα προβλήματα υγείας από το παθητικό κάπνισμα, η ενδεδειγμένη λύση είναι η αποχή/απαγόρευση.
Συμφωνώ επίσης και επαυξάνω για την ανάγκη συνεργασίας σε όλα όσα ανέφερε ο '9:33' για τις συνθήκες του ρεπορτάζ. Θα προσέθετα και άλλα θέματα όπως η χρήση (από αρκετά μέσα) μόνο ενός κοινοβουλευτικού συντάκτη για ύλη που απαιτεί τουλάχιστον δύο, για την μη τήρηση των συμβάσεων εργασίας, τα μπλοκάκια κλπ."