Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Δεν γιορτάζω, αγαπητή μου ΕΣΗΕΑ...

Διαβάζω στην ανακοίνωση της Ενωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών, με αφορμή τη σαββατιάτικη (13/3) "γιορτή": "...Στο τέλος της γιορτής βέβαια όπως κάθε χρόνο, θα μοιραστούν τα δώρα στα παιδιά των μελών μας".
Χμμμ... "όπως κάθε χρόνο";
Συγχωρέστε με, αλλά "κάθε χρόνο" γιορτή δεν γινόταν Μάρτη μήνα, αλλά την περίοδο της πρωτοχρονιάς. 'Η κάνω λάθος; Και γιατί, παρακαλώ, φέτος γίνεται η γιορτή με ... πασχαλιάτικη καθυστέρηση; Μπορούν οι διοργανωτές να αιτιολογήσουν - δικαιολογήσουν αυτή την εξέλιξη;
Δεν νομίζω, δεν πιστεύω ειλικρινά ότι η φωνή μου μπορεί να εκφράσει κάποιον πέρα από τον εαυτό μου. Ωστόσο, εκτιμώ ότι έχω δικαίωμα έστω και τώρα, έστω και από αυτό το βήμα, να πω τη γνώμη μου. Και η γνώμη μου είναι ότι τα παιδιά των μελών της ΕΣΗΕΑ, ειδικά αυτή την περίοδο, ούτε δώρα από το "Μουστάκα" ή όποιον άλλο του είδους έχουν ανάγκη, ούτε το "πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τραγουδιστές, νεανικά μουσικά συγκροτήματα, παιδικό θέατρο, ταχυδακτυλουργούς, κλόουν και πολλές άλλες εκπλήξεις" είναι που τους λείπει...
Τα παιδιά των μελών της ΕΣΗΕΑ και όλων εκείνων που ακόμα δεν είναι μέλη της Ενωσης, νομίζω ότι αυτό που θέλουν είναι χαμογελαστούς γονείς, πατεράδες και μαμάδες χωρίς τη σκιά της ανασφάλειας για τα οικονομικά τους ή και για το εργασιακό τους μέλλον να πέφτει πάνω στην ψυχή, στην καρδιά και το βλέμμα τους. Και για τούτα, η ΕΣΗΕΑ μπορεί με άλλους τρόπους να μεριμνήσει. Και όχι με "γιορτές", εικόνες των οποίων θα "παίξουν" σε βραδινά τηλεοπτικά δελτία για την προβολή των υποψηφίοων στις επόμενες εκλογές της Ενωσης...
Εντάξει: Δεν θέλατε στο Ταμείο Ανεργίας; Δεν θέλατε να ενισχύσετε με κάποιον τρόπο τον ΕΔΟΕΑΠ; Τα χρήματα που δαπανήθηκαν για τη φετινή γιορτή, τα δώρα, γιατί δεν αποφασίζατε τουλάχιστον να τα δώσετε στη Γιούνισεφ, στο Χαμόγελο του Παιδιού, στα νοσοκομεία Παίδων - ίσως για την αγορά χρήσιμου εξοπλισμού, στα παιδικά χωριά ΣΟΣ;
Πιστέψτε με: Κάνω το παν για να κρατήσω τη λάμψη της λαχτάρας και της υπερηφάνειας που ένοιωθα όταν έκανα αίτηση να γίνω μέλος της Ενωσής μας. Παρακαλώ, λοιπόν, φίλοι της Διοίκησης, κάντε κι εσείς κάτι να διατηρήσετε αυτή τη λάμψη ζωντανή...
Δεν κοστίζει τίποτα μια τέτοια προσπάθειά σας. Η αξία της, ωστόσο, νομίζω για πολύ κόσμο πως είναι ανεκτίμητη!

8 σχόλια:

Yiannis G είπε...

μπράβο ρε Γιώργη

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Περάσαμε καλά!..
Αν εξαιρέσεις που στέκονταν ο Σόμπολος στην πόρτα, ήταν καλά! Εγώ, έχω μεγάλα παιδιά κι έτσι φύγαμε νωρίς. Αλλά ήταν καλά! Βρέθηκα με φίλους, τα είπαμε στο πόδι, σαν πως γιορτάσαμε λίγο κι εμείς οι χαροκαμένοι δημοσιογράφοι!..
Πάνω απ΄ όλα όμως, ήτανε καλά!

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Y.G Βάζεις τα καλά σου όταν πηγαίνεις σε κηδείες. Οι νάρκισσοι κι οι ντεμέκ εκλεκτικιστές, τύπου Ινσάϊντερ επιτείνουν τη γενική αγοραφοβία.

Insider® είπε...

Προς αρμοδίους Ενώσεως: Παρακαλώ όπως μελετήσετε κατά προτεραιότητα τη δυνατότητα πραγματοποίησης, ανά έτος, περισσοτέρων της μιας (1) "εορταστικών" εκδηλώσεων τύπου "Χριστούγεννα με σουβλιστό αρνί", προς τέρψιν "χαροκαμένων" δημοσιογράφων.
Υ.Γ. : Να διατηρηθεί η "συνεργασία" με τα "Ολυμπιακά Ακίνητα", ως προς την επιλογή των χώρων τέλεσης εορταστικών εκδηλώσεων: το δεύτερο συνθετικό του τίτλου ("Ακίνητα") αν μη τί άλλο ταιριάζει με τρόπο θαυμαστό σε αντιλήψεις πολλών εξ ημών, που δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν, ως προς την ζωντάνια τους, από τα μιλιταριστικού τύπου αγάλματα του "υπαρκτού".
Υ.Γ. 2: Να μεριμνήσετε, επίσης, για μια "σημαντική λεπτομέρεια", ώστε ν' αποφεύγονται στο μέλλον καταστάσεις που δυσαρεστούν -έστω επ' ολίγον- τους πάσης φύσεως "αγορ(αι)ολάτρεις", οι οποίοι προσέρχονται σ' αυτές τις γορτές και περνούν καλά: Στην πόρτα ας στέκονται, λοιπόν, συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι με αριστερή ταυτότητα, φορώντας ει δυνατόν στο πέτο σηματάκι με το σφυροδρέπανο, ή έστω καπελάκι με κόκκινο αστέρι πάνω απ' το μέτωπο. Η διαρύθμιση του χώρου της εκδήλωσης κατά τρόπον ώστε να θυμίζει σκηνικό Κόκκινης Πλατείας, ή η ανάρτηση φωτογραφιών του Στάλιν, κρίνονται προαιρετικές...

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Χε, Χε. Με φαντάζομαι κιόλας στην είσοδο Ινσάϊντερ. Αλλά, δεν χάνει την πίστη του στην πολιτική όποιος μετέχει σε αυτές τις συναθροίσεις.
Μπορείς να το δεις και σαν αισθητική εξερεύνηση ενός κόσμου που αγνοείς.

Insider® είπε...

Χα χα! Επιτέλους, άφησες το χιούμορ που έχεις μέσα σου, ν' ανθίσει! Θα φέρω Βότκα να το γιορτάσουμε!!!

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Που΄να η βότκα; Που είναι τη; Τώρα το είδα. Έχασα τέτοια ευκαιρία να υμνήσουμε μαζί τη Μεγάλη Σοβιετική Πατρίδα; Ξηγήσου!

Insider® είπε...

Μια Absolut είχα υπόψη μου, αλλά μια που ανέφερες συγκεκριμένο πλαίσιο, θα πρότεινα μια Ursus: Καθώς είναι κόκκινου χρώματος, θα είναι μια συμβολική σπονδή για τη σφαγή της Κροστάνδης!...