«Πώς να ζήσουν με τιμή/ στη ζωή τα φτωχαδάκια»
Ακούω αυτό το τραγούδι του αυτοδίδακτου Γιώργου Μουφλουζέλη
και σκέφτομαι ότι για να καταλάβει κανείς εμάς τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες
και τη βαρειά μας μοίρα, θα πρέπει τουλάχιστον να είναι νεκρός. Δεν είναι δικιά
μου αυτή η κουβέντα για να μην παρεξηγηθώ. Τη δανείστηκα από τον Εγγονόπουλο
καθώς μίλαγε για τον ταπεινό ζωγράφο Θεόφιλο και τους Ακαδημαϊκούς. Προφανώς τα μεγέθη διαφέρουν…
Όμως, επειδή κάποιοι
γράψανε για το πρόσφατο ταξίδι της Προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου
στην Ιταλία, υπήρξε θέμα.
Στο ΕΡΤ- open διάβασα ένα χυδαίο άρθρο- για να μην πω «πούστικο» και
τρέχουμε τώρα στους μαστόρους…-στο οποίο, αφού η εξαιρετική λαϊκή εφημερίδα Espresso και
το καλό ειδησεογραφικό «σάιτ» The Toc,
δηλαδή, επί της ουσίας, οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι που εργάζονται εκεί,
χαρακτηρίζονται οι Sun της ελληνικής δημοσιογραφίας, προσφέρεται και το κυρίως
πιάτο, εν είδει απορίας.
Ιδού τι γράφει στο πόνημα, ένας ( ή μία, γιατί όχι;) ανώνυμος
τύπος από αυτούς προφανώς που βγάζουνε τώρα το μεροκάματό τους στην αυλή του
ΣΥΡΙΖΑ και, απέναντι σε μας, που σε ό,τι γράφουμε υπάρχει από κάτω αιματηρά τ΄ όνομά μας.
(Υπογράφει δε, ο γελοίος, ( ή η γελοία…)σαν
Απόστολος Παύλος…)
«Άραγε είναι τυχαίο ότι ο Γιώργος Μπουρδάρας, που εργάζεται
στην Καθημερινή, εμφανίζεται μπροστάρης όταν πρόκειται για υποθέσεις τύπου
Εσπρέσο; Ή μήπως ενοχλεί η στάση της Κωνσταντοπούλου την οικογένεια Μητσοτάκη,
με αποτέλεσμα να θολώνει την κρίση του Μπουρδάρα εξαιτίας της φιλίας του με την
οικογένεια; Κακοήθειες...»
Απόστολος Παύλος»
Απόστολος Παύλος»
Θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής: Με τον Γιώργο Μπουρδάρα δεν
ημπορώ να υποστηρίξω ότι είμαστε φίλοι. Για μένα η ιδέα της απόγνωσης γεννήθηκε
όταν έχασε πρώτη φορά ο ΠΑΟΚ κι αυτός ο καριόλης είναι βάζελος. Όμως γουστάρω τις
εμμονές του. Αν ο «Απόστολος Παύλος» που ξέρουμε δα ποια είναι, θέλει αμάχη, εμείς
δεν έχωμε πρόβλημα. Απλώς το κακό με μας, είναι ότι βαράμε απάνω απ΄ τη μέση… Το
χτύπημα ήταν ύπουλο. Όθεν υποστηρίζω τον Μπουρδάρα απέναντι σε αυτήν τη χυδαία
επίθεση! Επειδή είμαι ανάποδος και κάθαρμα όπως αυτός.
3 σχόλια:
Για τα ... σπουδαία της συγκυρίας: Εδώ και καιρό, αλλά και ειδικά μετά τα όσα γίνονται, λέγονται και ακούγονται από το στόμα "τριφυλλοφόρων" το τελευταίο διάστημα εντός και εκτός γηπέδων, ντρέπομαι που είμαι "βάζελος"...
Για τα διαχρονικά "σπουδαία": Η Φιλία είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα κρασί, ένα ποτό, ένα φαγητό. Μερικές φορές αρκεί ένα βλέμμα, ή ένα σημείωμα στο μπλογκ των κοινοβουλευτικών συντακτών για να αυτοεπιβεβαιωθεί...
Για τα διαχρονικά ... "συγκυριακά": Θυμάμαι, Γιώργη, ότι η τελευταία φορά που με φτηνή χυδαιότητα δημοσίως επιχείρησαν να με χλευάσουν, ήταν σε πρωτοσέλιδο σχόλιο του "Ριζοσπάστη", με αφορμή τότε ένα κείμενο που είχα γράψει σχετικά με το περίφημο άρθρο της ΚΟΜΕΠ για την υπόθεση των "προβοκατόρων" του Νοέμβρη του '73. Ο/η χυδαιογράφος της ERTOpen χρησιμοποίησε την ίδια φθηνή αθλιότητα.
Στην αρχή αιφνιδιάστηκα με έντονα ενοχλητικό τρόπο. Μετά, ξαναδιαβάζοντάς το, χαμογέλασα: Δεν είναι μόνο το φθηνό της ενέργειάς του/της. Είναι και ότι "στήριξε" όλο το κείμενο στο απόλυτο ψεύδος: Τίποτε, απολύτως τίποτε απ' όσα περιγράφει -πέραν του, περί το όνομά μου, άθλιου λογοπαίγνιου- δεν είναι αλήθεια.
Και, ξέρεις... Ολο αυτό μου "θύμισε" το πόσο καθαρος είμαι. Κι είναι ακριβώς αυτό που με κάνει και χαμογελάω. Κι είναι αυτό ακριβώς που τονίζει την μικρότητά τους.
υ.γ. Τον/την κατανοώ: είναι πια, πολύ χαμηλά ο ήλιος στον ορίζοντα, και τον/την ξεγελά το μέγεθος του ίσκιου του/της. Νομίζει ότι είναι ψηλό και το ανάστημα...
Ξημερώματα σήμερα, 02:27, Γιώργη, ο/η "Απόστολος Παύλος" ... μετανόησε! Κατέβασε την ανάρτηση... Χτυπάνε ύπουλα και κρύβονται μετά. Έτσι δεν ήταν πάντα;
Αγάπη μόνο! Έτσι θα είμαστε πάντα :-)
Ελαφρότητες...Πρέπει να σε πάρω ένα απόγεμα στην ΤΟΥΜΠΑ αδερφέ, να δεις πως αντιδράμε εμείς τα ΠΑΟΚια, όταν μπαίνουνε στο γήπεδο οι Διμοιρίες των ΜΑΤ...Εκεί θα καταλάβεις γιατί στη ζωή αυτή, είναι αμοιβαίο το άχτι!
Δημοσίευση σχολίου