Σάββατο 20 Ιουλίου 2019

Με τα λόγια του Ρουπακιά, του δολοφόνου του Παύλου Φύσσα, που είπε –σε στυλ, «εντάξει μωρέ και τι έγινε…»- στην απολογία του στη δίκη:
«Ήταν μια ανθρωποκτονία και επειδή ήταν πολιτικό το θέμα, το μπλέξανε με αυτό, και μια απλή ανθρωποκτονία την κάνανε ολόκληρη ιστορία…».

Πέσανε απάνω του μετά οι δικηγόροι των Ναζήδων μόλις κατάλαβαν τι ξεστόμισε ο βόθρος και γύρισε δασκαλεμένος (σ.σ: την αγαπάει τη ζωούλα του βλέπεις…) πίσω στο εδώλιο για να δηλώσει τη… συντριβή του και πως άμα μπορούσε, θα γύριζε τον χρόνο πίσω. Γιατί; Αφού τα ίδια θα έκανε…

Εντάξει, δεν ζούμε ευτυχώς στον Μεσαίωνα για να καρφώσεις (ειδικά) σε αυτό το ακάθαρμα και τους ομοίους του μια σφαίρα ανάμεσα στα μάτια και να ξεβρομίσει έστω κατά λίγο ο τόπος. Είναι πολιτισμική κατάκτηση της Αναγέννησης η φυλακή.
Αλλά, την ποινή που θα του επιβληθεί από το Δικαστήριο, πρέπει να την εκτίσει στο ακέραιο αυτός ο αμετανόητος φονιάς, και δίχως εκπτώσεις! Να σαπίσει εκεί μέσα. Αν δεν προλάβει να αυτοκτονήσει. Κι άμα βγει να είναι ένα ραμολιμέντο, ανίκανο πλέον για κάθε κακό!..

Δεν υπάρχουν σχόλια: