"Σαββάτο μέρα μάστορα κι ας είναι χίλιες ώρες!", λέει μια παληά παροιμία που έμαθα απο μικρός στην οικοδομή, δουλεύοντας με τους ακαταπόνητους και ανελέητους την ώρα της δουλειάς, Αρβανίτες παπούδες μου. Δεδομένων των στενών χρονικών ορίων που κλείνουν ύλη οι εφημερίδες του Σαββάτου, η Παρασκευή, έχει σχεδόν γίνει για μας μέρα ημιαπασχόλησης.
Μέρα που΄ ναι λοιπόν, αφιερώνω στον χλιβερό κυβερνητικό θίασο των ομολόγων δύο στροφές απο το ποίημα του ανεπανάληπτου Γιάννη Σκαρίμπα "Στάδιον Δόξης" (Συλλογή "Εαυτούληδες"-1950).
Τους έγραψε με άλλη αφορμή, βέβαια ο μπαρμπα-Γιάννης, αλλά κολλάνε γάντι και στην περίπτωσή τους...
..."Τι ντεκόρ ανισόρροπο που με μύτη γελοία
μαιτρ μπεκρής το σχεδίασε στο΄να πόδι να στέκει.
Ήταν κει λες και χτίστηκε με γλαρή κιμωλία,
όρθιο η πόλη λελέκι...
Κι ω Θεέ μου, τι θίασος, τι λερή συνοδεία
εαυτούληδων (τούτοι-μου),να μοιράσουν σαν λύκοι
μεταξύ τους-για ρόλους των-κάθε μια μου αηδία,
κάθε τι ρεζιλίκι...".
Υ.Γ: Φέρτε πίσω τα λεφτά! (ή τουλάχιστον βάλτε μας κι εμάς στο κόλπο!..)
1 σχόλιο:
Θα ΄ρθει κι Δευτέρα να σου πάρει ο διάολος τον πατέρα.
Δημοσίευση σχολίου