Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2008

Να λέμε και κάτι...

Κρίμα που υποσκελίζω το εξαίρετο θέμα του Παντελή... Ο πάππος μου ο Βαγγέλης, Βενιζελικός και επιζών του μετώπου, μαζί με τη στρατιά του Πλαστήρα στην υποχώρηση, θα μου την έλεγε...
Όμως η ζωή προχωρά.
Και μου φαίνεται ανυπόφορη, πάνω απ΄ τις μεθεόρτιες στάχτες...

ΥΓ: Ερώτηση κρίσεως, τώρα από γύρισα απο τις διακοπές: Τους κομπλεξικούς ρεπόρτες τους γαμείς, ή τους λυπάσαι;

1 σχόλιο:

advocatus diaboli είπε...

Ο,τι λυπάσαι όταν είναι μικρό, όταν μεγαλώσει- κατά το γνωστό ανέκδοτο- σε παίρνει στο κυνήγι. Ετι περαιτέρω αν είναι ρεπόρτερ!!!!