Όταν πίνει κανείς έχει λόγους

Υπάρχουνε βράδυα που αληθινά δεν ξέρεις
πώς να βολέψεις πια το θάνατό σου
Ακόμα κι αν στο μεταξύ,
έχεις λιγώσει μια γυναίκα μες στα στρώματα,
βλέπεις το αδειανό κιβούρι που σε περιμένει
Ο απάνω κόσμος μια ανίατη συνήθεια
Κλωστή- κλωστούλα σε κρατάει και δε σε κρατάει απ΄ το τίποτα
Ούτε εδώ να σταθείς, ούτε στα σκοτάδια να περάσεις
Έρχονται ώρες μετέωρες σαν να περιμένεις μήνυμα
Ας είναι κι απ΄ την άλλη όχθη
Καταλήγεις με μια πίκρα στυφή το πρωΐ
Καμιά φορά, πουθενά δε συμφέρει