Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά.
Χθες βράδυ ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αποφάσισε να διαγράψει από τις τάξεις της πράσινης Κοινοβουλευτικής Ομάδας τον βουλευτή Πρέβεζας του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη Παπαχρήστο, επειδή ο τελευταίος, καταψήφισε επί της αρχής το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών με το οποίο αλλάζουν δραματικά οι εργασιακές σχέσεις και κόβονται οριζόντια οι μισθοί στις δημόσιες επιχειρήσεις.
Μόλις ο σεμνός βουλευτής είπε «όχι», ορμήσανε στην αίθουσα των δημοσιογράφων, από επαγγελματική υποχρέωση, τα «παιδιά του συνεργείου», ανακοινώνοντας το μαντάτο. «Ο Παπαχρήστος διαγράφεται». Έτσι ξερά, για τον άνθρωπο που στήριξε όσο λίγοι τον αχαμνό Γιωργάκη, όταν μέτραγε τους φίλους του, ο άφιλος…
«Ε, είμαστε ενήλικοι κι ο καθείς αναλαμβάνει τις ευθύνες του», ακολούθησαν τα σχόλια των επαγγελματιών. Κουκιά τρώει κανείς, κουκιά μολογάει…
Είχε προηγηθεί την προηγούμενη μέρα ένα…φαινομενικά ανελέητο σφυροκόπημα αρκετών βουλευτών του κυβερνητικού κόμματος που ζητούσαν εξηγήσεις για τις αιφνίδιες κυβερνητικές αποφάσεις, που όπως τουλάχιστον λέγανε στους δημοσιογράφους, «δεν τους αφήνουν μούτρα να πάνε στα καφενεία» της περιοχής τους. Όπως αποδείχθηκε, στις ψηφοφορίες που ακολούθησαν, αυτά τα «μούτρα» μια χαρά τα καταφέρανε και εγκρίνανε στο τέλος την κατεδάφιση όσων δικαιωμάτων κερδίσανε οι πρόγονοί μας με αγώνες πολυετείς. Το ισοζύγιο ανάμεσα στην εργασία και το κεφάλαιο, χάρη στη δική τους ψήφο, έχει για την ώρα κατάφορα άδικα, ανατραπεί σε βάρος μας.
Μάταια ο φιλότιμος Παπαχρήστος, θύμιζε στο εντευκτήριο της Βουλής τον Καβάφη, («Κι αν δεν μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως θέλεις…»),χωρίς καμιάν ελπίδα βέβαια, ότι θα βρεθούν κι άλλοι που θ΄ αντισταθούν στον εξευτελισμό και την γενική επίθεση της αναίδειας, όπου πρωτοστατούν τώρα οι δυνάμεις του Μνημονίου. Περισσότερο από αυτόν τον αγνό αγωνιστή (σ.σ: που, θυμίζω ότι αποχώρησε χωρίς θόρυβο από το ΚΚΕ το ΄89 διαφωνώντας για τη συμμαχία με τον Μητσοτάκη η οποία μας ντρόπιασε όλους μας, και φιλοξενήθηκε στα κάτεργα της Χούντας όταν αυτή η καρικατούρα που παριστάνει σήμερα τον πρωθυπουργό της χώρας ο ΓΑΠ …καθάριζε ντεμέκ παράθυρα στη Σουηδία…), φαίνεται πως μετράει για το απόκοσμο Μαξίμου και τις αμερικανικές του συνήθειες, η στήριξη της Ντόρας και του Κουβέλη.
«Όποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί την διαφορά ανόμοιων πραγμάτων και να την κατατάξει αναλόγως, εισηγείται ηλίθια μέτρα» είχε πει ο Παπαχρήστος στην κομματική συνεδρίαση του ΠΑΣΟΚ, βλέποντας απέναντί του, τον πελιδνό υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου να μιλά με μένος εναντίον των εργαζομένων, χωρίς καν αυτός ο μέγας αδαής να γνωρίζει, όπως αποδείχθηκε στον διάλογο που ακολούθησε τι ακριβώς σημαίνει το μοναδιαίο κόστος εργασίας, (σ.σ: ο εχθρός όλων των τραπεζιτών) που θέλει ντε και καλά να μειώσει.
Δύο στιγμές αξίζανε χθες στη Βουλή, περισσότερο από τις άλλες, αλλά χαλάλι το ξενύχτι. Την ώρα που η χαλκέντερη Σοφία Σακοράφα, που στον γαμημένο ναό της Δημοκρατίας τους δεν της έδωσαν το λόγο (σ.σ: τα μαγείρεψε έτσι δυστυχώς η συμμαχία Κουβέλη- Κουβέλου…) υπογράμμιζε αυστηρά πως δεν είναι δυνατόν να μιλάνε στη Βουλή ο Στρος-Καν με τον Όλι Ρεν και να φιμώνονται οι αυθεντικοί εκπρόσωποι των πολιτών, για να ακούγονται μόνο οι δοτοί Τσολάκογλου. Και την ώρα επίσης που ακούστηκε το δυνατό και καθαρό «Όχι» του Παπαχρήστου. Άκουγα μετά τον οριστικά τέως πρόεδρο της Βουλής Απ. Κακλαμάνη, από τον οποίον θα μπορούσε να έχει κανείς δημοκρατικές απαιτήσεις να ωρύεται. Ως συνήθως για τις λεπτομέρειες. Τίποτε επί της ουσίας για το πώς φέρανε την κάλπικη και διεφθαρμένη Δημοκρατία τους σ΄ αυτό το απερίγραπτο χάλι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου