Τρίτη 20 Ιουνίου 2006

Σε αναζήτηση Θησέα..

Σχόλιο του συναδέλφου κοινοβουλευτικού συντάκτη Γιάννη Ε. Διακογιάννη στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ της 20ής Ιουνίου 2006

Ο δρόμος

ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΟΙ του Ελληνισμού, ο Κύπριος σοσιαλιστής ηγέτης Βάσος Λυσσαρίδης και η καθηγήτρια Αλίκη Γιωτοπούλου - Μαραγκοπούλου, πρόεδρος του Ιδρύματος για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, συζήτησαν προχθές για ώρες - με θέα την Ακρόπολη - για τα εθνικά θέματα, αλλά και για ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας (συμμορίες παιδιών, κ.ά.).

«Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα», εκτιμούν και δύο, «που έχει σχέση με το έθνος, τη δημοκρατία, την κοινωνία».

«Προβλέπω», επισημαίνει ο πάλαι ποτέ στενός συνεργάτης του Μακαρίου, «ότι οι πλανητάρχες και οι μικροί Βρετανοί υποχείριοι θα προβάλουν νέο σχέδιο που θα αποτελεί ψευδε-πίγραφη αναβίωση του σχεδίου Ανάν. Ας μη γελιόμαστε. Με την υποτονική μας στάση η Τουρκία αποθρασύνεται. Και αυτό ισχύει αναφορικά και με το Αιγαίο. Ο Μινώταυρος δεν ικανοποιείται με μία θυσία. Απαιτεί ολοένα και περισσότερες. H Τουρκία με μεταοθωμανική αυτοκρατορική νοοτροπία απαιτεί ευρωπαϊκή πορεία a la carte».

H πρώην πρύτανης του Παντείου συμφωνεί μαζί του και προσθέτει: «Μερικές φορές έχω την αίσθηση ότι η Ελλάδα υλοποιεί οδηγίες που προκύπτουν από σημειώματα της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών κ. Κοντολίζας Ράις. Θα έλεγα ότι ήρθε η ώρα για να υπάρξει μία αντίσταση σε όλα αυτά, κάτι πρέπει να γίνει και γρήγορα».

H συζήτηση επεκτείνεται και σε καυτά ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. «Όλα αυτά συμβαίνουν έχοντας μία κοινωνία με "μαύρες τρύπες"», συνεχίζει η καθηγήτρια. «Αυτό που έγινε στη Βέροια με τον μικρό Άλεξ δεν είναι μοναδικό. Παιδιά - πανελλαδικά - οργανώνονται σε συμμορίες. Είναι τρομερό. Γι' αυτό και ως Ίδρυμα ξεκινήσαμε μία εθνική προσπάθεια».

Κι όμως, η εξουσία πολύ λίγο νοιάζεται για όλα αυτά. Άλλωστε, ποιος να ενδιαφερθεί για την Κύπρο και το Αιγαίο... Ποιος να ανησυχήσει για την «ιστορία του Άλεξ»... Ποιος υπουργός να κοκκινίσει για τις απαγωγές Πακιστανών ή που η Βουλή απορρίπτει το αίτημα για σύσταση εξεταστικής επιτροπής... Ποιος να ντραπεί για τις υποκλοπές και την ασυδοσία των ξένων υπηρεσιών στον τόπο...

Ευτυχώς που υπάρχουν και οι φοιτητές... Και για όσους δεν το πρόσεξαν, έδειξαν τον δρόμο!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ποιόν ακριβώς δρόμο εννοείς συνάδελφε;


Της προστασίας της "μαφίας" των καθηγητών που πουλάνε βαθμούς και πτυχία; που βάζουν μπροστά τους φοιτητές τους και εκείνοι απέχουν απο παραδόσεις και εξεταστικές αλλά δεν κυρήσουν απεργία για να μην χάνουν το μηνιάτικο; που βάζουν "βέτο" σε καθηγητές εγνωσμένης αξίας όπως τον Νανόπουλο;

Η μήπως της κλίκας των "συνδικαλιστών" φοιτητών που κατ εντολή των κομμάτων τους "διορίζουν" πρυτάνεις και συμβούλια.
Και μαζί με το καθηγητικό κατεστημένο συνδιαχειρίζονται τα πανεπιστήμια και δεν επιθυμούν να πέσει ούτε ένα πετραδάκι στο βάλτο που κάνουν πάρτυ.

Ολοι αυτοί κρύβονται πίσω απο τους χιλιάδες ρομαντικούς 20ρηδες που παλεύουν για την δημόσια παιδεία και βλέπουν όταν βγαίνουν στον επαγγελματικό στίβο τις πλάτες των πλουσιόπεδων που σπουδάζουν στα "κακά" ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού.


Αυτό τον δρόμο εννοείς; ή κάποιον άλλο;