Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

Είσαι νέος; Τόσο το χειρότερο για σένα.

Όλο το χρονικό διάστημα που προηγήθηκε της σημερινής κατάθεσης στη Βουλή του ασφαλιστικού με βασάνιζε μια σκέψη. Πόσο ανάλγητοι είμαστε εμεις οι "στοργικοί" γονείς. Πόσο χυδαίοι όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι σε ηλικία με τα ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Με πόση σκληρότητα ξεπουλήσαμε τα ίδια μας τα παιδιά, στο όνομα των οποίων ορκιζόμαστε;
Όλοι ψάχνουμε πότε πρωτομπήκαμε στην αγορά εργασίας και αν μας αγγίζουν τα νέα μέτρα του ασφαλιστικού ή τη σκαπουλάρουμε έστω και για ένα χρόνο.
Και οι νέοι; Αυτοί που έχουν να αντιμετωπίσουν ένα δυσοίωνο μέλλον, ελάχιστη ασφάλεια, αναποδογύρισμα των εργασιακών σχέσεων και αβέβαιη απασχόληση, πόσο μας απασχολούν;
Χωρίς να κοκκινίζουμε τους αφήνουμε να υποστούν τις συνέπειες των δικών μας άστοχων ή κοντόφθαλμων επιλογών και αυτό είναι τόσο ξεδιάντροπα σαφές ώστε οι κυβερνώντες που το γνωρίζουν καλά μας καθυσηχάζουν για να μην αντιδράσουμε λέγοντας ξανά και ξανά: "εσείς οι μεγάλοι δεν κινδυνεύετε. Δεν θίγονται τα κεκτημένα σας. Οι επόμενοι θα θιγούν λίγο και σταδιακά θα θιγούν και όσοι ακολουθούν ηλικιακά". Κανείς βέβαια δεν λέει ότι οι εικοσάρηδες και οι τριαντάρηδες είναι καταδικασμένοι. Γιατί αυτό αν ειπωθεί ξεκάθαρα θα μας αναγκάσει να παραδεχθούμε όλοι δημόσια ότι θυσιάζουμε τους νέους για να σώσουμε οι μεγαλύτεροι το τομάρι μας. Και οι κυβερνήσεις γνωρίζουν άριστα ότι αν καθυσηχάσουν τους σημερινούς εν αναμονή συνταξιούχους, αυτοί θα γράψουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις επερχόμενες γενιές. Αν κάποιος έθετε το ερώτημα: "τι προτιμάτε, τα πετσοκόψουμε εξ ίσου και εσας και τα παιδιά σας για να σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα ή να διατηρήσουμε τα κεκτημένα σας και όλες οι αλλάγές να αρχίσουν να ισχύουν σε 20 χρόνια" θα εισέπραττε την απάντηση "Να αρχίσουν σε 20 χρόνια". Και οι κυβερνήσεις το γνωρίζουν αυτό και το χειρίζονται ανάλογα. Τα πολυαγαπημένα μας παιδιά το ξέρουν ή θα τα ξεγελάσουμε για μια ακόμα φορά εμείς που γινόμαστε πάντα θυσία γι' αυτά;

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το γνωρίζουμε... Τουλάχιστον αρκετοί από εμάς. Πρέπει να ξέρεις ότι πολλά "παιδιά" μέχρι την ηλικία των 35 είμαστε συμβιβασμένοι ότι δεν θα πάρουμε σύνταξη, τουλάχιστον όπως την έχετε γνωρίσει οι μεγαλύτερες γενιές. Ξέρουμε ότι, σε αντίθεση με εσάς, τα χρήματα των εργοδοτικών μας εισφορών πάνε για να πληρώσουν τις συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων και ορισμένων μεγάλων ηλικιακά εργαζομένων, και όχι για να πάρουμε εμείς οι ίδιοι σύνταξη. Για αυτό βλέπεις τις νεότερες ηλικίες, ολοένα και περισσότερο, να προτιμούν νέους ανθρώπους και νέες πολιτικές ή κοινωνικές εκπροσωπήσεις. Διότι τις ανάγκες της γενιάς μας είναι η πρώτη φορά που τις αντιλαμβανόμαστε μόνοι εμείς οι ίδιοι. Είναι η πρώτη φορά που οι γενιές έχουν αποκλίνοντες στόχους...

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Ποιός τρώει κουτόχορτο στις μέρες μας; Το ξέρουν και το παραξέρουν, αλλά τι να κάνουν; Στον ΟΤΕ, για παράδειγμα, οι συνδικαλιστές, "πράσινοι" και "βένετοι" με μια "συμφωνία ντροπής" που συνομολόγησαν με την διοίκηση, εξασφάλισαν για πάρτη τους, υψηλότατες αποζημιώσεις και εφάπαξ προκειμένου να αποχωρήσουν οικειοθελώς, υποθηκεύοντας όμως το εργασιακό μέλλον των επόμενων γεννεών.
Ατιμία; Και βάλε...

dyosmaraki είπε...

Μήπως το θέμα του ασφαλιστικού δεν έχει τόσο να κάνει με την ηλικία και με τις γενιές μα με εντελώς διαφορετικούς παράγοντες όπως πολίτες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας,λανθασμένες πολιτικές επιλογές,κακή διαχείρηση των εισφορών,υπεράριθμοι διοικητικοί υπάλληλοι στα Ταμεία κλπ κλπ???

Στο κάτω κάτω νέοι,γέροι και παιδιά αυτό που απαιτούν είναι εφ΄όσον παρακρατείται ένα σημαντικό ποσοστό από τον μισθό τους να έχουν ένα ανταποδοτικό όφελος όταν δεν θα είναι ικανοί για εργασία και να νοιώθουν μια "ασφάλεια".

Αλλα πράγματα τριβελίζουν το μυαλό μου από τότε που ανοίχτηκε το θέμα του ασφαλιστικού.

Για παράδειγμα εάν δεν με απατά η μνήμη μου, γύρω στο 90-91 ανοίχτηκαν τα σύνορα και έγινε αθρόα και ανεξέλεγκτη εισαγωγή οικονομικών μεταναστών επειδή όπως είχε υποστηριχθεί (τότε), εκείνοι αποτελούν την μοναδική ελπίδα για να σωθούν στο μέλλον τα ασφαλιστικά μας ταμεία που κινδύνευαν λόγω γήρανσης του πληθυσμού.

Πέρασαν κοντά 20 χρόνια από τότε...

Τα ασφαλιστικά μας ταμεία όχι μόνο δεν σώθηκαν μα αντίθετα ο σημερινός 20χρονος κινδυνεύει να μην πάρει σύνταξη.....

ΓΙΑΤΙ???

Laskarina είπε...

Γειτόνισα DYOSMARAKΙ μια λύση βλέπω. Να πάψουμε να είμαστε καταναλωτές και να γίνουμε πολίτες. Και μάλιστα ενεργοί πολίτες. Τι λες;

dyosmaraki είπε...

Και βέβαια!
Εχεις καμιά καλή ιδέα γειτόνισα?
ΥΓ. Δεν έχω email σου...

Laskarina είπε...

DYOSMARAKI
Το email μου είναι:
laskarina_gerasimou@yahoo.gr

Ανώνυμος είπε...

περίεργο...
πως δεν βρέθηκε ακόμα κανείς να προτείνει να νην θιγεί καμία γενιά αλλά να χρηματοδοτηθεί το ασφαλιστικό από τα υπερκέρδη του ανάλγητου κεφαλαίου ;;;
Η Ελλάδα βρίθει τέτοιων ¨ψαγμένων¨ απόψεων...