Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008

Απολίτικοι, άφρονες ή πουλημενοι;

Πώς σκέφθηκε άραγε το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων και κήρυξε απεργία , μαζί με τους άλλους εργαζόμενους Τετάρτη και Πέμπτη ακριβώς δηλαδή τις δύο μέρες που συζητούνται στη Βουλή τα άρθρα του ασφαλιστικού νομοσχεδίου και ψηφίζεται ενώ ταυτόχρονα όλοι οι εργαζόμενοι βρίσκονται στους δρόμους σε συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες και πορείες; Πώς θα έχει απήχηση η απεργία και η αντίθεση στο νομοσχέδιο; Πώς θα μάθει ο κόσμος αν στη Βουλή γίνεται μάχη να βελτιωθούν τα άρθρα ή όχι; Τι πετυχαίνουν οι δημοσιογράφοι απεργόντας; Τι άλλο παρα μόνον οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές να στηρίζουν την κυβέρνηση, που μας πρόσφερε κάτι δωράκια στο ασφαλιστικό και οι συνδικαλιστές της αντπολίτευσης να φαίνονται ότι δεν σταματούν την επαναστατική γυμναστική;
Εγώ είμαι καχύποπτη ή ο κλάδος μας είναι κατώτερος των περιστάσεων;

9 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

χωρίς άλλο ξεφτιλισμένοι

non journalist* είπε...

τι εγινε, τα κάναμε πλακάκια και τι γλιτώσαμε εμείς? Ντοπή μας, έπρεπε να αρνηθούμε. Ε, γι αυτό γιούχαραν τον Σόμπολο σήμερα στην ομίλία του..

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Η θητεία στην Αριστερά, αντίς ορισμένους να μας οπλίζει με κυνική καρτερία, μας βυθίζει στον μαύρο υπολογισμό.
Οι δημοσιογράφοι, αντίθετα από όσα λές και λέγονται αβασάνιστα γλυκειά μου-θύμα κι εσύ αναπάντεχο της τρέχουσας υστερίας...-χάνουμε πολλά απο αυτό το νομοσχέδιο. Μην κοιτάς που δεν τα λέμε. (σ.σ: Περίεργο να μην έχωμε φωνή έ; Εμείς τάχα η... φωνή του κόσμου...).
Δεν το λέω για παινέψω το σπίτι μου, αλλά αν διαβάσεις το "Ποντίκι" που κυκλοφορεί θα δεις στη σελίδα 47 αν θυμάμαι καλά τις απώλειες- σε χρόνια και χρήμα. Τέλος με αυτά και με τους αδαείς! Βρήκα την ευκαιρία μετά την διαδήλωση να τα πιω με μερικούς καλούς μπράτιμους απο το συνάφι που όλο οι καχεκτικές δικαιολογίες της ζωής μας φέρνουν μακρυά, σαν για να έχουμε ένα άλλοθι ώστε να διατηρήσουμε με καλά αισθήματα μέσα μας την ανάμνησή τους. Κι αργά το βράδυ, περνώντας απο συνήθειο απο τη Βουλή, έπεσα πάνω στον πρόεδρό μας. "Τι γίνεται ¨σύντροφε¨Παναγιώτη;" τον αρωτάω. "Τι να γίνει..." μου αποκρίνεται στεναχωρημένος. "πήγα κι εγώ να χαιρετήσω το πρωί στην συγκέντρωση και με κράξανε!".
"Ε, αυτά έχει η ζωή"
του λέω κι εγώ μαλακά για να τον παρηγορήσω "στο πρόσωπό σου πρόεδρε βρίζανε τον κλάδο...".
Ο Σόμπολος, είναι αλήθεια, οτι πρότεινε τρίωρη στάση για χθες. Αλλά, έστω κι όπως έγινε με την απεργία μας, θα μπορούσαμε υπό την σκέπη του Σωματείου, να φτιάξουμε ημίωρα δελτία για να δούνε οι ανθρώποι οτι αυτή η κυβερνητική αλητεία προκαλεί τους πολίτες. Άμα τους λές τέτοια τους χαλάς φαίνεται...
Και να σου πω Λασκαρίνα μου, δεν είναι μονάχα αυτό. Θα μπορούσε, ας πούμε η ΓΣΕΕ, αν ήταν πιο επινοητική, να οργανώσει μερικά κλιμάκια που θα πήγαιναν συμβολικά σε μερικές μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως ας πούμε η "Χαλυβουργική", το Mall ή το IKea καθώς και τα μεγάλα "Σούπερ- Μάρκετ", για να απεγκλωβίσει αυτούς τους δυστυχισμένους είλωτες που ματώνουν εκεί κάθε μέρα και να΄ρθουνε μαζί μας στην απεργία.
Το οτι κατεβαίνουμε εξάλλου στους δρόμους, δεν σημαίνει αυτόχρημα οτι στοιχιζόμαστε πίσω απο Πολυζωγόπουλους, Παναγόπουλους, Ψευτο- Μανώληδες η ακόμα και τους "ΠΑΜΕ" σαν άλλοτε...
Αλλοιώς καλύτερα να πέφταμε απ΄τα μπαλκόνια!
Πολλοί απο αυτούς τους τύπους, καλομάθανε να ασκούνε συνδιοίκηση στο κράτος-ή να παριστάνουν την διαρκή αντιπολίτευση...- και αυτό το δικαίωμα διεκδικούνε και τώρα, αφού απο αυτό αντλούνε το όποιο κύρος του ρόλου τους... Να πάνε φυλακή;΄Αναλόγως... Δικαστές δεν είμαστε, αλλά οπωσδήποτε, πάμπολλοι απο αυτούς, αξίζουν την λοιδωρία μας...

Laskarina είπε...

Επιμένω ότι ήταν και είναι λάθος(τουλάχιστον γιατί λάθη αθώα δεν υπάρχουν σε τέτοια θέματα) να απεργήσει ο κλάδος στερώντας τον κόσμο απο ενημέρωση που αντικειμενικα θα οφελούσε τους απεργούς και θα λειτουργούσε εναντίον των κυβερνητικών σχεδίων.
Οποιος έριξε μια ματιά χθες βράδυ γύρω στα μεσάνυχτα στο κανάλι που μεταδίδει απ'ευθείας τη συνεδρίαση θα συμφωνήσει ότι και αυτά έπρεπε να γίνουν γνωστά αλλά πρωτίστως οι αντιδάσεις των απεργών.
Τώρα το δικό μας αγωνιστικό παρών μπορούσε να δοθεί με χίλιους τρόπους και οι αντιδράσεις μας μπορούσαν να έχουν χίλια πρόσωπα.
Η αριστερά Γιώργο σήμερα, το ξέρεις μπορεί να είναι πολύγλωσση, ενδιαφέρουσα και ελκυστική. Φτάνει να θέλει.

dyosmaraki είπε...

Ανημέρωτοι (λόγω της απεργίας των δημοσιογράφων)έμειναν επίσης οι πολίτες για την χθεσινή μη λειτουργία του Μετρό με αποτέλεσμα να ταλαιπωρηθούν.

Οι πολίτες (μη έχοντας εναλλακτικές) ενημερώθηκαν για τη συγκέντρωση της Τετάρτης από Τουρκικά κανάλια που πρόβαλλαν σκηνές με έμφαση στον πετροπόλεμο που ξέσπασε ανάμεσα στην Αστυνομία και κουκουλοφόρους γύρω στις 2 η ώρα το μεσημέρι.

Φυσικά αυτή δεν θεωρείται επαρκής ενημέρωση για ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως το Ασφαλιστικό. Πολλά πάντως είναι τα ερωτηματικά που δημιουργήθηκαν μεταξύ των απλών πολιτών σχετικά με την "συμπτωματική" συμμετοχή των δημοσιογράφων τις 2 πιο κρίσιμες ημέρες που αφορούσαν το Ασφαλιστικό, με αποτέλεσμα να υπάρξει έλλειψη πληροφόρησης (μου θύμησε κάποιες άλλες εποχές...)

Με την ιδιότητα του απλού πολίτη (και όχι του δημοσιογράφου) δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με την θέση της Λασκαρίνας.

Dem είπε...

O κλάδος σας δεν είναι απλα κατώτερος των περιστάσεων.

Ειναι ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΣ!

Ανώνυμος είπε...

"Ε, αυτά έχει η ζωή"
του λέω κι εγώ μαλακά για να τον παρηγορήσω ¨

"Ε, αυτά έχει η ζωή"
μαλΑ΄κα Σομπολε" επρεπε
να τους πεις!

Πέτρος Δημητρόπουλος είπε...

@ανώνυμο/dem: ψυχραιμία..

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Γειά σου ρε Πετράν που σηκώνεις με το ήθος σου τη φάρα μας!