Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει...

Θα ήταν εύκολο για μένα να πω ότι η "οργή" για την οποία μίλησα στην πρώτη μου απόπειρα να επικοινωνήσω διαδικτυκά μαζί σας, επιβεβαιώθηκε πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι περίμενα. Δεν θα το κάνω...
Κουράστηκα να ζω επιβεβαιώσεις στενάχωρων συναισθημάτων.
Κουράστηκα να ζω διαψεύσεις μιας εικονικής πραγματικότητας που καθημερινά τη συνθέτουν "εξωπραγματικές ελπίδες".
Ξέρω καλά, άσχετα αν αρνούμαι πεισματιά να το παραδεχτώ, συμβιβαζόμενος μαζί του, ότι δεν ζούμε κοινωνία αγγέλων. Ακόμα κι αν πολλά αγγελούδια τα βάλεις πολλά μαζί μέσα σ' έναν ασφυκτικά μικρό χώρο να συμβιώσουν, το λιγότερο που θα συμβεί είναι να θαμπώσουν τα φωτοστέφανά τους. Το πείραμα με τα ποντίκια και το κλουβί τους είναι γνωστό. Ας μην επαναλαμβανόμαστε. Κι είναι υπό αυτή την έννοια, γλυκυτάτη μου Λασκαρίνα, που αναφέρθηκα στο "πολύ περιορισμένο θέμα" του πολύ περιορισμένου χώρου μας: Οι επιπτώσεις, όχι μόνο στις διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά και στο αποτέλεσμα της "ενημερωτικής" των πολλών εργασίας μας, είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολεί. Anyway...
Ας μιλήσουμε για γενικότερα θέματα! Να μιλήσουμε για την Ολυμπιακή; Με πονάει το θέμα: Δεν μένω στο αν την έχει ο κ. Δημόσιος ή ο κ. Βγενόπουλος. Παρασύρομαι από την πρώτη σκέψη ότι Ολυμπιακή σημαίνει "πέταγμα" ψηλά στον ουρανό, ταξίδια, επικοινωνία με "καινούριους κόσμους". Εξοδο από τους 4 τοίχους της Βουλής, του σπιτιού, του τόπου που μας πληγώνει, της στεγνής μικροπραγματικότητάς μας.
Να μιλήσουμε για την Οικονομία; Πολύ ευχαρίστως... Δώστε μου, μόνο, λίγο χρόνο να πάω να προλάβω την πληρωμή χρεών, δόσεων, λογαριασμών, δικαιώματος να υπάρχω ανάμεσά σας, ν' αναπνέω τον κοινόχρηστα μολυσμένο αέρα μας, και αμέσως μετά... στην διάθεσή σας!
Προς το παρόν, πάντως, θα προτιμούσα να μιλήσουμε για την Κέρκυρα και το Ιόνιο. Και, προς Θεού, όχι για τους Κίμωνες. Θα έβρισκα εξαιρετικά γοητευτικό να μιλήσουμε για τους Οδυσσείς (το έγραψα καλά? αμάν αυτές οι ανασφάλειές μου)...
Να κουβεντιάσουμε για τις υπέροχες χελώνες της Ζακύνθου που έχουν εδώ και πολύ καιρό κρατήσει ζεστά αιχμάλωτο κομμάτι της ψυχής μου.
Τουλάχιστον σήμερα, όμως, να μην μιλήσουμε για τους συντρόφους που θα συγκεντρώσουν την επαναστατικότητά τους στη θέα της κλειστής λόγω ευρωεκλογοεργασιών Βουλής. Είναι και που πρέπει να φύγω νωρίς από το σπίτι, ν' αποφύγω την αιχμαλωσία μου στο αυτοκίνητο. Θα μου πεις, "Και γιατί δεν παιρνεις το Μετρό:"... Για να σου απαντήσω ότι πλήρωσα μεν τον "καταλληλότερο" να κάνει τα μεγάλα έργα του, πλην όμως δεν ήταν τόσο μεγάλα (όχι αυτά που πλήρωσα, αλλά τα έργα του), και εκεί που μένω δεν υπάρχει πρόσβαση σ' αυτά.
Εχοντας την εντύπωση ότι σας ζάλισα πάλι...
Ειλικρινά ημέτερος

Υ.Γ. 1 Δεν ξέρω... Χθες, καθώς βάδιζα στον άδειο διάδρομο που οδηγούσε στο Καφενείο, μου φάνηκε ότι άκουσα εξώκοσμο τον αντίλαλο να φτάνει στα ώτα μου: "Μανούούούσηηηηςςςς.... Δικαιοσύύύύύνηηηηηη"...
Υ.Γ. 2 Σ' ένα περιβάλλον και σε μια δουλειά, όπως είναι η δική μας, που έχει τα χαρακτηριστικά τα γνωστά, νομίζω πράγματι, φίλε μου, ότι είναι υπέροχο για τον καθένα από εμάς να κάνει ΕΛΕΥΘΕΡΟ ρεπορτάζ. Σε όποιο τομέα κι αν ασχολείται...
Υ.Γ. 3 Δεν υπάρχει "Υστερόγραφο 3".
Υ.Γ. 4 Αλήθεια, τί απέγινε ο Ινδός του αναψυκτηρίου?

2 σχόλια:

Laskarina είπε...

Στην Κέρκυρα λοιπόν, που είναι τόσο κοντά με την Αλβανία, τα μούσμουλα τα λένε νέσπολες και οι κερκυραίοι θεωρούν το μεσημεριανό ύπνο απαράβατο κανόνα.
Με υπερηφάνεια σε πληροφορώ ότι οι νοικοκυρές εδω έμαθαν να φτιάχνουν ντολμαδάκια γιαλαντζί απο την αφεντιά μου!
Κατά τα άλλα διαφύλαξε τις ευαισθησίες σου και να σε ξαφνιάζει πάντα δυσάρεστα η διαπίστωση ότι η πραγματικότητα είναι γκρίζα. Δε θα μας κάνουν να αποδεχθούμε ως φυσιολογική κατάσταση την ασχήμια και τη βρωμιά.
Σε ότι αφορά τη Βουλή μέσα και έξω απο την αίθουσα μας είναι σκέτη απογοήτευση. Η παρακμή των νομοθετικών σωμάτων σ' όλη την Ευρώπη τα έχει μεταβάλλει σε επικυρωτές ειλημμένων αποφάσεων και ξέρεις ότι το κέντρο εξουσίας βρίσκεται εκτός Βουλής. Παραμένει όμως ένας θεσμικός μικρόκοσμος και αυτό επηρρεάζει και τις δικές μας εργασιακές σχέσεις. Μεγάλη κουβέντα, ίσως την κάνουμε απο κοντά μόλις αφήσω την όμορφη Κέρκυρα και επιστρέψω κοντά σας.

Ανώνυμος είπε...

... Και γιατί, παακαλώ, ν' αφήσεις την όμορφη Κέρκυρα για να επιστρέψεις κοντά μας, και να μην έρθουμε εμείς εκεί? Με διαδικτυακή πλέον τη Βουλή Τηλεόραση και το Ραδιόφωνό της, μόλις εξασφαλίσουμε και μετάδοση των επιτροπών, χεχε, μπορούμε να διαμορφώσουμε κατάλληλη κατάσταση. Και αντί να ... παραγγέλνουμε "φρουτοσαλάτες" να μας έρθουν στην αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών, να πεταγόμαστε παραδίπλα να μαζεύουμε νέσπολες και άλλα ωραία δωράκια της φύσης.
Μέχρι, φυσικά, να μας ... απελάσουν οι Κερκυραίοι.
Insider