Κυριακή 10 Μαΐου 2009

Το έργο είναι στημένο.

Μόλις λοιπόν ξεπέρασα τον αιφνιδιασμό από την απόφαση Καραμανλή να λήξει η Σύνοδος της Βουλής άρχισα να σκέφτομαι με ψυχραιμία την κοινοβουλευτική μας Δημοκρατία.
Παρακολουθώντας πάνω απο 20 χρόνια το Κοινοβούλιο έφερα στη μνήμη μου τους κανόνες που η καθημερινή πρακτική μας έχει κάνει να μην τους συνειδητοποιούμε.
Μπορεί να περνάει απαρατήρητο αλλά ο κάθε πρωθυπουργός αποφασίζει πότε και πώς θα κλείσει ή θα ανοίξει το μαγαζί (Βουλή) κατά το κέφι του. Πότε θα αποφασίσει να κάνει εκλογές κατά το συμφέρον του. Πότε θα επιβάλλει στους βουλευτές του αποχώρηση, ψήφο με βάση την κομματική πειθαρχία και πότε θα τους επιτρέψει να αποφασίσουν με οδηγό τη συνείδηση τους, κάτι σαν συνείδηση αλά κάρτ.
Η κοινοβουλευτική δημοκρατία αναγνωρίζει αυξημένες έως απολυταρχικές εξουσίες όχι μόνο στον πρωθυπουργό αλλά και στους αρχηγούς των κομμάτων. Το ξέρετε ότι οι επίκαιρες ερωτήσεις που υποβάλλουν οι βουλευτές της αντιπολίτευσης σε υπουργούς περνάνε απο έλεγχο και μόνο ύστερα απο άδεια κατατίθενται; Όλοι οι αρχηγοί μπορούν με μια λέξη να πετάξουν απο το κόμμα-τσιφλίκι τους- όποιον γουστάρουν. Μόλις τολμήσει κάποιος να πει τη γνώμη του στη Βουλή και αυτή η γνώμη δεν αρέσει στον αρχηγό αμέσως γίνεται αντάρτης και μπορεί να πεταχτεί με ένα νεύμα του πατερούλη.
Θα μπορούσα να συνεχίσω επι ώρες αλλά είναι βαρετό και ανούσιο.
Ναι ο Καραμανλής συμπεριφέρθηκε με πολιτική αλητεία όμως το δικαίωμα το έχει γιατί παίζει με τους κανόνες που είναι συμφωνημένοι και αποδεκτοί. Το παρατράβηξε αλλά η κοινοβουλευτική μας Δημοκρατία έχει ηγεμόνες όχι πρωθυπουργούς. Αυτό το είδος κοινοβουλευτισμού έστησαν οι πολιτικοί παππούδες τους και οι νεώτεροι πολιτικοί το συνεχίζουν με σεβασμό. Και εμείς οι πολίτες χωρίς πολιτική παιδεία πλέον τα βρίσκουμε όλα φυσιολογικά.
Ας μην καταλαμβάνονται απο ιερη αγανάκτηση λοιπόν οι ηγέτες της αντιπολίτευσης. Παίζουν στο ίδιο έργο, γνωρίζουν το σενάριο και το έχουν αποδεχθεί. Ε, τώρα αν κάποιος ηθοποιός αυτοσχεδιάσει και λίγο ας μην το κάνουμε θέμα. Θα έρθει και η σειρά του άλλου μόλις γίνει πρωταγωνιστής να κάνει το δικό του αυτοσχεδιασμό.
Εμείς οι θεατές στο ίδιο έργο μήπως πρέπει να αρχίσουμε κάποια στιγμή το γιουχάρισμα, διότι έτσι όπως μένουμε ανέκφραστοι δικαιολογημένα θα σκεφτούν οι συντελεστές της παράστασης ότι μας αρέσει.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Λασκαρινα
η αισθητικη ειναι ηθικη.
Συμφωνοι,το συστημα ειναι πρωθυπουργοκεντρικο, αλλά ουδείς πρωθυπουργός διανοήθηκε ποτέ να χρησιμοποιησει το κοινοβουλιο με τοσο άγαρμπο και εξευτελιστικο τρόπο.
χρησιμοποιουσαν τις κοινοβουλευτικές τους ομαδες, χρησιμοποιουσα έγχρωμα ψηφοδέλτικα, έθεταν δεσμευτικους ορους και εκβιαστικά διλήμαμτα στις κοινοβουλευτικές τους ομαδες, αλλά δεν έκλεισαν το κοιβοβουλιο σαν να ηταν μαγαζακι τους.
ας ελπισουμε η συμπεριφορά καραμανλή να είναι μια αντιθεσμική καταπτυστη συμπεριφορά που δεν θα εσωματωθει στην πολιτικη μας κουλτουρα, και δεν θα αποτελεσει "δεδικασμένο"
Η ηθικη της αστικής δημοκρατίας είναι ο σεβασμός στους κανονες, και αυτο κουρέλιασε πρωτιστως ο Καραμανλής
ΓιανΣιδ

Ανώνυμος είπε...

Συγνωμη για τα "τυπογραφικα"
αλλη φορά θα γραφω στο γουορντ να με ..διορθωνει!!!

pentanostimi είπε...

αναρτησα την αναρτηση σας ......
δεν πηρα άδεια,αλλά αναφερω την πηγή!!!!!μου αρεσε το κειμενο-αν ειναι της Λασκαρίνας -τοσο το καλύτερο

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Είναι νύχτα και ξεροβόρι!
Αραιές νυφάδες χιονιού γδέρνουν τα μάγουλά τους...
Ανηφορίζει μπροστά προς το ικρίωμα κυρτός ο μελλοθάνατος και βαριανασαίνει πίσω του ο δήμιος κραδαίνοντας το κοφτερό τσεκούρι.
Προσπαθεί ο καϋμμένος ο ισοβίτης να εκμαιεύσει έστω την ύστατη ώρα την επιείκεια του εκτελεστή του. Γυρίζει κάποια στιγμή και στέκεται πονετικά και του μιλάει "κάνει ένα ψοφόκρυο εδώ που τα λέμε...".
ΚΙ απαντά ατάραχος ο δήμιος "εμένα το λες, που΄χω να γυρίσαω και πίσω;"

Τι θέλω να πω Λασκαρίνα; Οτι με αυτό το σύστημα δεν πρόκειται να βρούμε άκρη...

Laskarina είπε...

@Γιάννη Σ.
Συμφωνώ ότι η αισθητική μας -ή μήπως ο πολιτικός καθωσπρεπισμός μας- υπέστη βάρβαρο πλήγμα.
Ομως πάω ένα βήμα παραπέρα και λέω ότι αν καθίσεις σε ένα τραπέζι με επαγγελματίες τζογαδόρους που βγάζουν άσσους απο τα μανίκια και κάνουν βρώμικα κόλπα στα οποία συμμετέχεις, δεν μπορείς να σηκωθείς και να πεις "δεν είστε καθόλου κύριοι, το τελευταίο σας κόλπο ξεπέρασε τα όρια".

@Πεντανόστιμη,

όταν ήμουν μικρή ο μπαμπάς μου δεν με άφηνε να πηγαίνω σε κακόφημα μέρη. Και κατέληξα στο κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ!
Σ΄ευχαριστούμε για την ανάρτηση.

@Γιώργο Χατζηδημητρίου
Πολλοί λογοτέχνες στο παρελθόν δημοσιογραφούσαν για να ζήσουν. Συχνά σκέφτομαι ότι ανήκεις σ΄αυτή την κατηγορία. Φιλιά απο την ωραία Κέρκυρα.

Ανώνυμος είπε...

εισαι κερκυρα και γραφεις εδω εγκληματειςςςςς

γιανσιδ

Ανώνυμος είπε...

εισαι απαραδεκτη
η επαγγελματικη διαστροφη εχει και ορια.η βουλη σε εχει κανει τζανκυ.
ασε το βλεμα σου να πλανηθει στο απεραντο γαλαζιο και να ξεπλυθει απο τι εικονες του μονιτορ και τις καθεστηκυίες φατσες της καθημερινοτητας σου

γιανσιδ

Ανώνυμος είπε...

Πολύ δυνατό κείμενο. Προσωπικά πιστεύω, ότι η συρρίκνωση του ρόλου του βουλευτή είναι αποτέλεσμα, μια τάσης που υπάρχει οι αποφάσεις να παίρνονται σε εξωθεσμικό επίπεδο και να εκτελούνται σε θεσμικό. οι βουλευτές, συχνά ακόμα και οι υπουργοί είναι προϊόντα- ανταλλακτικά αυτού του συστήματος... το κακό είναι ότι μέρα με τη μέρα, χρόνο με τον χρόνο παγιώνεται μέσα μου αυτή η άποψη...

Laskarina είπε...

@καπιταλιστικό κομμούνι
Και σε μένα παγιώθηκε με τα χρόνια η ίδια εντύπωση. Εκείνο που με στεναχωρεί είναι ότι καθώς απαξιώνεται η κοινοβουλευτική δημοκρατία και εν γένει τα πολιτικά συστήματα με δική τους ευθύνη αλλά με τη συστηματική και εργώδη προσπάθεια των εξωθεσμικών και των εργαλείων τους των ΜΜΕ, το κενό έρχονται να καλύψουν ακριβώς εκείνοι που τα απαξιώνουν. Όσο πιο πολύ κατρακυλούν στην ανυποληψία η πολιτική και οι πολιτικοί τόσο το κενό καταλαμβάνουν απροκάλυπτα οι οικονομικοί παράγοντες. Ρομαντικά εξακολουθώ να ελπίζω ότι η λύση θα έρθει απο κάτω.

@Γιάννη Σ.
Τζάνκυ γίνεσαι όταν βρίσκεσαι μέσα στο καζάνι της εργασιακής καθημερινότητας. Όταν είσαι στην Κέρκυρα και μυρίζεις τα αρώματα της Ανοιξης μπορείς να σκέφτεσαι και να μιλας ως πολίτης.
Πάντως είστε όλοι καλεσμένοι μου.

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Το παιχνίδι είναι πιο παληό απο τον πολιτισμό.
Η κοινή παραδοχή των κανόνων.
Αυτό που έκανε ο Καραμανλής,κλείνοντας απροειδοποίητα τη Βουλή, δείχνει ασέβεια και κακομαθησιά. Ο τύπος αυτός δεν είναι εντάξει. Παίρνει τα στρατιωτάκια του και φεύγει την ώρα που όλοι μας περιμέναμε να "παίξει" μαζί μας την παρτίδα.
Με ενδιέφερε πάντα να χάνει η Δεξιά σε όλες τις μορφές της στον τόπο μας- Νεοδημοκρατική και Πασοκική τουτέστιν, να μη βάλλω και κομμάτι του ΣΥΝ και πικραθούμε...- αλλά το χάλι αυτού του Καραμαλή δε παίζεται...