Έχει προκύψει ένα θέμα στη Θεσσαλονίκη, που πάντοτε βρίσκει τον τρόπο να βραχυκυκλώνει-δείγμα βαθέος επαρχιωτισμού- ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχει λόγος.
Ο βλαχοδήμαρχος της πόλης που ξυπνάει απο νωρίς ώστε να στρώνει εγκαίρως το μαλί στο κομμωτήριο της φτωχικής του συνοικίας στο Πανόραμα, θέλει λέει να τοποθετήσει ένα... μνημειώδες άγαλμα του "Εθνάρχη" Κων. Καραμανλή στην πλατεία Αριστοτέλους.
Το θέμα, ως εικός, έχει πυροδοτήσει έναν ενδο-Πολιτικό διάλογο, δίνοντας την δυνατότητα σε όλους τους χαροκαμένους να πούνε την άποψή τους.
Το επίπεδο είναι κατά τι πιο κουλτουρέ απο τα μεσημεριανάδικα, με φόντο πάντοτε την έγνοια της Πόλης, και οπωσδήποτε σε συνδυασμό με την "ενδεδειγμένη" κατά τους νουνεχείς, "λειτουργικότερη τοποθεσία"...
Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη αν δεν το πρόσεξα, αλλά, πιο βολικό θα ήταν να τοποθετηθεί το "εν λόγω" στην συμβολή των οδών Ερμού και Ελευθερίου Βενιζέλου. Εκεί όπου στις 23 Μαΐου του μακρυνού ΄63 καθαρίσαν στεγνά τον Γρηγόρη Λαμπράκη. Εκεί λέω να βάλουν τον ανδριάντα του "Εθνάρχη". Κι απέναντι, ένα τρίκυκλο. Τιμής Ένεκεν.
Υ.Γ: Λέω στη θυγατέρα μου, για να την αποενοχοποιήσω, να μου φέρει 5 (ολογράφως, Πέντε) στα Θρησκευτικά και "ξέρε τι θα κάνεις μετά" .
Μου αρκεί της λέω, καθ΄ οδόν, να γνωρίζεις τον Μανώλη Χατζηαποστόλου, που τον γράφουνε στη Βικιπέδια ως "πλασιέ".
Μην πηγαίνεις μακρυά, της λέω, κόρη μου, έχουμε δικούς μας Αγίους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου