Ο Σουρής εύχεται..

Του Παντελή Στ. Αθανασιάδη

Πλησιάζει η Πρωτοχρονιά και όλοι μοιράζουν δώρα…
Την Πρωτοχρονιά του 1892 και συγκεκριμένα στις 2 Ιανουαρίου, ο μεγάλος και ανεπανάληπτος Γεώργιος Σουρής είχε γράψε στο «Ρωμηό» μοιράζοντας τα δικά του δώρα:

«Στους υπουργούς και βουλευτάς της πλειονοψηφίας
χρόνους πολλούς κι ευδαίμονας, λουφέ κι υπερτροφίας.
……………………………………………………….
Και στους Ρωμηούς που ξέχασαν το χρώμα της στερλίνας
Ένα σακκί με θησαυρόν αφράτης καβαλίνας».

Μήπως οι αιώνες αντιγράφουν αλλήλους; Άλλαξε τίποτα από τότε;

Από το λεξικό Τριανταφυλλίδη
λουφές ο [lufés] : 1. η αμοιβή, ο μισθός των αρματολών κατά την Τουρκοκρατία, των αγωνιστών της επανάστασης του ''21 και των στρατιωτών του τακτικού ελληνικού στρατού αργότερα. 2. (λαϊκ. ) χρήμα που αποκτιέται με τρόπο που τον χαρακτηρίζει η έλλειψη ήθους: Κάνουν τους ιδεολόγους αλλά όλοι το λουφέ έχουν στο μυαλό τους. [τουρκ. ulûfe `στρατιωτικός μισθός΄ -ς με αποβ. του αρχικού άτ. φων. < αραβ. ulūfe]
καβαλίνα η [kavalína]: περίττωμα κυρίως αλόγου ή άλλου υποζυγίου. [μσν. καβαλλίνα (ορθογρ. απλοπ. ) < υστλατ. *caballina (πρβ. ιταλ. cavallina, υστλατ. stercus caballinus)]