Πήγα στην διαδήλωση με ένα αίσθημα ματαιότητας. Γνωρίζοντας κατά βάθος, ότι στο τέλος οι "Μήδοι θα διαβούνε". Εξ ου και απαθής συγκινημένος...
Δεν έχει απαντοχή ο κοσμάκης, δεν έχουμε απαντοχή. Στα αστικά κόμματα, είναι τόσο βολεμένοι που δεν παίρνουνε χαμπάρι για τι ακριβώς μιλάνε και ούτε που τους ενδιαφέρει εδώ που τα λέμε, να δούνε πως την βγάζουνε στην βιοτή τους οι άνθρωποι. Αριστερά, είτε θα πέσεις στην ξέρα του Τσίπρα ("έχει το ίδιο ύφος για κάθε περίσταση", μου έχει πει αποδομητικά πλην καίρια η Μαρία η φίλη μου!) είτε στον υπολογισμένο απομονωτισμό των κατόχων της μόνης αλήθειας. Τους κακοφαίνεται άμα τους το πεις, αλλά για τον Καρατζαφέρη και την Ακροδεξιά δουλεύουν...
Εμείς ερήμην τους κινούμαστε. Κι είμαστε ακόμα όρθιοι όσο κι αν αυτό τους ξενίζει...
Αυτοί με τις βεβαιότητές τους, εμείς με τη μνήμη των προγόνων μας... Ότι θα χαθούμε όλοι είναι βέβαιο. Όμως εμείς θα΄ χουμε να λέμε ότι πέσαμε επειδή θέλαμε να μείνουμε από μόνοι μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου