Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Πως πέσαμε σ΄ αυτά τα χέρια;

Αναρωτιέμαι, την ώρα που το χείλος αυτού του αμέτοχου υπουργού Οικονομικών τρεμοπαίζει φλωράδικα, όταν κατηγορεί τους αντιπάλους του, αν συναισθάνεται κι ο ίδιος την γελοιότητα της εικόνας του στον καθρέφτη, ή θωρεί τον εαυτό του λιγότερο υπαίτιο και μάλλον κριτή για την δυσάρεστη τροπή των πραγμάτων...
Αναρωτιέμαι, αν αυτές οι αμίλητες και αυτοβαρυσήμαντες γλάστρες του υπουργικού συμβουλίου, είχανε ποτέ κάνα συγγενή τσαγγάρη...
Κι αν ποτέ μπορούσε να υποψιαστεί όλος αυτός ο ανυπόληπτος θίασος των μετρίων, πόσο έχει στραπατσάρει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που οι απλοί αθρώποι κρατούνε με νύχια και με δόντια στις μέρες μας...
Απ΄ όλα τα ελατώματά τους, η έλλειψη σεβασμού τους καθορίζει.
Θεομπαίχτες και υποταχτικοί των Τραπεζών. Αυτή είναι η πολιτική μας τάξη των "μεγάλων".
Καραμανλήδες και Παπανδρέοι και πάλι πίσω...
Βαρειά κι ένας Σημίτης στο ενδιάμεσο για να ημερέψει και η λιγουριά της Ακαδημίας...
Οι "εκσυγχρονιστές" του τόπου: απο τον Μητσοτάκη, μέχρι τον Παπαντωνίου.
Τι να περισσέψει...
Όθεν δεν έχουμε να ελπίζουμε κανένα χαΐρι απο αυτούς!
Αυτή δεν είναι η δική τους γη.
Πως να πονέσεις ένα μαγαζί που το αποκτάς κληρονομικώ δικαίω και το λεηλατείς;
Δεν είναι ο τόπος τους αυτός. Μιλάνε ουδέτερα. Κλέβουν τις υπεραξίες του, κι ο,τι καλό συμβαίνει μεσ΄ τη χώρα και το ξεπουλάνε μισοτιμής.
Μάς τρώει μετά, εμάς η ξενητειά, μέσα κι έξω.
Όποιος το ανέχεται αυτό, χαλάλι του.
Βαράνε όμως στ΄ αυτιά μας συνεχώς τα τύμπανα του "λυρισμού".
Μας οδηγούν οι χθεσινοί αγύρτες στα αυριανά "μελλοδράματα" και τα "διαζύγια των επωνύμων".
Ώστε κάποια στιγμή, να ξεχάσουμε οτι θα σωθούμε όλοι μαζί ή κανένας.

Υ.Γ: Α, και να΄ παιρνε επιτέλους φόρα, αυτή η θεοσεβής Αριστερά
Δε θα΄ ταν τόσο πένθιμες οι μέρες.

Υ.Γ1: Βεβαίως, κάποια στιγμή θα μαζέψουμε την απελπισία μας και θ΄ αντεπιτεθούμε, υπό τον όρο τότε, οτι τα αισθήματά μας, για να ανεμίσουν δεν θα χρειάζονται υποδεκανέα για να μας δίνει βήμα...

3 σχόλια:

dyosmaraki είπε...

"Όθεν δεν έχουμε να ελπίζουμε κανένα χαΐρι απο αυτούς!
Αυτή δεν είναι η δική τους γη.
Πως να πονέσεις ένα μαγαζί που το αποκτάς κληρονομικώ δικαίω και το λεηλατείς;"

Σίγουρα λίγοι πολιτικοί έχουν πονέσει αυτόν τον τόπο. Οχι δεν είναι η δική τους γη. Και όμως την βιάζουν καθημερινά.

Δεν είναι όμως μόνο οι πολιτικοί που βιάζουν τη γη μας. Είναι και πάμπολλες συντεχνίες που θεωρούν αυτή τη γη δική τους και όντας εαυτούληδες θεωρούν πως αυτοί θα εισπράττουν πάντα και όλοι οι άλλοι θα τους συντηρούν. Και είναι κυρίως αυτοί που ανέβαζουν στην εξουσία εκείνους τους πολιτικούς που αδιαφορούν για τον τόπο μας. Αυτοί που κάπου θα τρυπώσουν, σε μια θεσούλα, σε μια επιτροπούλα, θα κονομήσουν κανένα επιδοματάκι. Κι εμείς οι υπόλοιποι να τρέχουμε να δουλεύουμε περισσότερο για να συντηρούμε αυτούς τους "συντεχνίτες".
Την ίδια ώρα που εμείς αγκομαχούμε για να πληρώνουμε τα δάνειά μας, εκείνοι που στηρίζονται από αυτούς τους "συντεχνίτες", τους τα χαρίζουν λένε ως επιβράβευση για τη στήριξή τους.

Και κάτι άλλο : ας μη γελιόμαστε, κανείς Υπουργός Οικονομικών δεν δρα μοναχός του. Εφαρμόζει απλά τις επιταγές της εκάστοτε ηγεσίας. Ολοι οι Υπουργοί Οικονομικών κατά καιρούς έχουν ενοχοποιηθεί για τα στραβά της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Μα ποιός δίνει τη στρατηγική, τη γενική κατεύθυνση που θα ακολουθήσει ο εκάστοτε Υπουργός Οικονομικών???? Εάν ένας Υπουργός Οικονομικών πει όχι στις κατευθύνσεις που του δίνει η πολιτική ηγεσία υπάρχει περίπτωση να διατηρήσει τη καρέκλα του???

Εν πάσει περιπτώσει η προσωπική μου εκτίμηση (ξέρω πως πολλοί θα διαφωνήσουν) είναι πως το δίδυμο Παπακωνσταντίνου-Σαχινίδης παρά τις κάποιες άστοχες κινήσεις τους γνωρίζουν από οικονομικά.

Το θέμα είναι να μη τους βάζουν τρικλοποδιές οι αντίρροπες δυνάμεις στο όνομα ενός ιδιότυπου λαικισμού που πολύ φοβάμαι πως εάν επικρατήσει μπορεί να μας οδηγήσει σε καταστροφικά για τη χώρα αποτελέσματα.

Γνωρίζω πάντως πως μέσα στους χώρους των σοβαρών οικονομολόγων του τόπου μας ο τωρινός Υπουργός Οικονομικών χαίρει εκτίμησης και εμπιστοσύνης.

Οι αντιδράσεις είναι αναμενόμενες κυρίως από όσους θίγονται (οικονομικά). Ας σκεφτούμε...Πόσο εύκολο είναι για έναν Υπουργό να θίγει (οικονομικά) πρώτιστα του Υπαλλήλους του δικού του Υπουργείου????....Θέλει κότσια για να το κάνει κανείς αυτό αφού ξέρεις πως αν δεν σε στηρίξουν οι "δικοί σου" υπάλληλοι το πιθανότερο είναι να δυσκολευτείς να εφαρμόσεις τα όποια μέτρα θέλεις. Θα τον αφήσουν να τα ολοκληρώσει??? Δεν ξέρω, περιμένω να δω...Εάν όμως το πετύχει τότε θα βρει πολλούς συνοδοιπόρους στο έργο του (ειδικά όσους προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα)

Οσο για την θεοσεβή Αριστερά έχω τη γνώμη πως χρειάζεται πέραν των αντιδράσεων (που σε πολλά σημεία είναι σωστές) να προτείνει λύσεις. π.χ. ΟΚ κι εγώ συμφωνώ να πληρώσουν όσοι δημιούργησαν τη κρίση. Ποιοί είναι όμως αυτοί????Μπορούν να τους ξεμπροστιάσουν και να τους ονομάσουν??? Μπορούν να βρουν οικονομικά στοιχεία που να αποδεικνύουν τις ατασθαλίες τους και να τα πάνε στον εισαγγελέα???

Τότε θα υποκλιθώ κι εγώ και θα ακολουθήσω.....

Ανώνυμος είπε...

"ΟΚ κι εγώ συμφωνώ να πληρώσουν όσοι δημιούργησαν τη κρίση. Ποιοί είναι όμως αυτοί???"

Για τα ελληνικά δεδομένα οι υπεύθυνοι είναι αυτοί που δημιούργησαν έναν απίθανα διογκωμένο δημόσιο τομέα τα τελευταία 30 χρόνια. Αγγίζει δυστυχώς ένα τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας. Οπότε, το θέμα δεν είναι να πληρώσουν κάποιοι, αλλά να αντιληφθούμε τον καρκίνο που εκθρέψαμε πολιτικοί και μεγάλο μέρος της κοινωνίας μαζί.

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Τι μας απέμεινε τώρα που κοιταζόμαστε μόνοι; Οι στάχτες των διαπιστώσεων. Περάσανε μπροστά απ΄τα μάτια μας όλοι οι θίασοι. Πήρανε τα εισιτήρια και έργο δεν είδαμε. Ζητάμε τώρα, παραπλανημένοι, τα λεφτα μας πίσω, Δυοσμαράκι. Δε λέει...
Αυτό που προτείνω, είναι να βρούμε ξανά ένα κοινό παραμύθι που θα΄ χει αυτήν τη φορά καλύτερο τέλος.