Ως εδώ!

Το χειρότερο σε περιόδους μεγάλης, οξύτατης (οικονομικο-κοινωνικής) κρίσης, ή τέλος πάντων ένα από τα χειρότερα, είναι που μεγενθύνει στους κόλπους της κοινωνίας φαινόμενα εμφυλιοπολεμικής σύγκρουσης ή και καννιβαλιστικής συμπεριφοράς. Η αντίσταση σε τέτοια φαινόμενα, είναι υπόθεση υψηλότατης προσωπικής ευθύνης για τον καθένα μας.
Αλίμονο αν αφήσουμε τον ωχαδερφισμό ή την αβάσταχτη ελαφρότητα του "αυτοματισμού" να "σκοτώσει" όση από την ανθρωπιά και το στοιχείο της αλληλεγγύης μας έχει απομείνει.
Με αυτές τις σκέψεις "υποδέχτηκα" τη σημερινή (18/2/2010) ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων της Βουλής, που με οξύτατες έως και προσβλητικές εκφράσεις καταφέρονται εναντίον συναδέλφου - κοινοβουλευτικού συντάκτη που εργάζεται στο Αλτερ. Μια ανακοίνωση η οποία στρέφεται αδιακρίτως και εναντίον όλων όσοι εργάζονται κατά μέσο ώρο 10 και 12 ώρες ημερησίως, έχοντας μόνο έναν μισθό (δίχως επιδόματα και υπερωρίες) - και αυτόν από τον ιδιωτικό τομέα
Η επιθετικότητα και οι χαρακτηρισμοί, οι οποίοι εμπεριέχονται στην εν λόγω ανακοίνωση ("άνανδρη και άδικη επίθεση εναντίον των υπαλλήλων της Βουλής", "παραλήρημα προσβλητικών χαρακτηρισμών" κ.ά.) δείχνουν και είναι εντελώς ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ. Στην καλύτερη περίπτωση, καταδεικνύουν έλλειψη της αίσθησης του μέτρου. Εχουν λεχθεί πολλά, και σίγουρα υπάρχουν πολλά περισσότερα. Αλλά...
Για λόγους που έχουν σχέση με την Αξιοπρέπεια, τον Αυτοσεβασμό, τη Λογική και την Ευαισθησία, θα ήταν σκόπιμο το ζήτημα να μείνει εδώ. Τα προβλήματα είναι πολλά και μεγάλα για τον καθένα μας, και δεν χρειάζεται να δημιουργούμε κι άλλα!
Υ.Γ. Μια, μόνο, επισήμανση: Μου μετέφεραν ότι αν "αδικήθηκαν" κάποιοι από την δημοσιότητα που έλαβε το όλο θέμα το τελευταίο διάστημα, αυτοί είναι οι στενογράφοι, καθώς όπως μου επισημάνθηκε, είναι οι μόνοι από τους υπαλλήλους στο Κοινοβούλιο που προσελήφθησαν με διαγωνισμό - και όχι στη βάση βαθμού συγγένειας ή φιλίας με το πολιτικό προσωπικό, που κατά καιρούς διαβαίνει την Πύλη του "Ναού της Δημοκρατίας".