Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Τι να πεις βραδυάτικα...

Ας υποθέσουμε οτι παραιτούμαστε οικοιοθελώς όλοι μας απο τον 14ο μισθό! Κι ας πούμε οτι για κάποια χρόνια δε θα πληρωνόμαστε, παρά θα πέρνουμε μέρισμα για να βγεί ο τόπος απ΄ την σημερινή κρίση! Ξέρει κανείς τι γίνεται μετά; Ημπορεί κανείς, απο αυτόν τον ιπτάμενο Γιωργάκη που έχει εύκολες τις χειραψίες μέχρι τον βαρύθυμο Πάγκαλο που είναι φανερό πως τα΄ χει όλα γραμμένα στ' αρχίδια του, να μας ειπεί τι θα γίνει μετά; Ποιό είναι το σχέδιο; Που πηγαίνουμε; Για ποιά πράγματα να βοηθήσουμε εμείς οι ταπεινοί; Ποιός ο "νέος πατριωτισμός";
Τίποτε...Οι τύποι αυτοί δε μας νοιάζονται. Άλλες όχθες.
Ψοφίμια που δε σηκώνουν σοβαρή ανάλυση...
Οπότε καταλήγουμε πάλι στον Καρούζο "Θα περάσουν απο πάνω μας, όλοι οι τροχοί/ στο τέλος/ τα ίδια μας τα όνειρα/ θα μας σώσουν".
Υ.Γ Ποιά Αριστερά; θα αναρωτηθεί κανείς...Καμιά... Τουλάχιστον για μας...Μόνο Ο Καζαντζίδης!..

1 σχόλιο:

dyosmaraki είπε...

Οχι, με τις παρούσες περιστάσεις εγώ δεν θα παραιτηθώ από τον 14ο μισθό.

Οταν έρθει η ημέρα που κανείς υπάλληλος (δημόσιος και μη) δεν θα εισπράττει 15ο και 16ο μισθό, όταν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι θα φορολογούνται όπως φορολογούνται όλοι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα (δηλαδή με ενιαία φορλογική κλίμακα και όχι με εφάπαξ φορολόγηση των επιδομάτων)-και όταν λέω ΟΛΟΙ εννοώ ΟΛΟΙ συμπεριλαμβανομένων των βουλευτών, των δικαστικών και των στρατιωτικών, όταν θα πάψει η μάνα στον δημόσιο τομέα να απολαμβάνει προνόμια που η μάνα στον ιδιωτικό τομέα ούτε στον ύπνο της δεν τα έχει δει, όταν θα δω να παγώσουν στα αλήθεια οι νέες προσλήψεις στον δημόσιο τομέα, ΤΟΤΕ ίσως να το σκεφτώ να δεχτώ το κόψιμο του 14ου μισθού.
Μέχρι τότε θα αντιστέκομαι σε οποιαδήποτε προσπάθεια να κοπεί ο 14ος μισθός....