Λιγότερη εμπάθεια. Θα πνιγείτε στους αφρούς σας ορισμένοι(ες)

Στην ηλικία του ο Κώστας Γαβρόγλου, θυμίζει έναν συμπαθή παππού που κανονικά, θα έπρεπε να κάθεται με μια «πικέ» κουβέρτα στα πόδια και να διαβάζει στα ανιψάκια του παραμύθια μέχρι να τον πάρει ο ύπνος στην μπερζέρα. Ατυχώς, είναι υπουργός Παιδείας.

Τρέμοντας μπροστά στην κίνηση της πράξης, φαίνεται πως αυτό που τον καθοδηγεί, δεν είναι τόσο τα ίδια τα γεγονότα, όσο η ιδέα να συμμετέχει σε αυτά, πράγμα που αποκαλύπτει στην τελική, έναν άνθρωπο χωρίς καμία ικμάδα. Έτσι εξηγούνται και οι κατά καιρούς αλλοπρόσαλλες «συλλήψεις» του για την Εκπαίδευση, οι οποίες με την περιοδική συχνότητα εποχικού φαινομένου, σπέρνουν ανησυχία σε γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές. Τον συνηθίσαμε όμως πλέον κι έτσι κανείς δεν τον παίρνει και τόσο σοβαρά…

Τον κοιτάζω με συμπάθεια και βλέπω να λάμπει επί της κεφαλής του το φωτοστέφανο μιας επιμελώς καλυμμένης αφασίας σε προχωρημένο στάδιο. Κι όμως, παρόλα αυτά, ανάμεσα στις αμέτρητες μπούρδες που με ευκολία εκστομίζει, είπε, παραδόξως και κάτι απόλυτα, κατά την γνώμη μου, σωστό: να ανοίγουν τα σχολεία το πρωί μία ώρα αργότερα. Και, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, πέσανε να τον φάνε!..

Διαβάζω ,φερ΄ ειπείν, μια κυρία στο Protagon.gr που απ΄ ό,τι καταλαβαίνω στη δημοσιογραφία μπήκε με σεβρά παπούτσια, (σ.σ: ας ψάξει η-και- συγγραφεύς παρακαλώ να βρει τι σημαίνει ο όρος…)η οποία εξανίσταται και γράφει: «Σσσσς! Τα παιδιά συμφέρουν κοιμισμένα

Έρμε Ηράκλειτε που χώριζες τους πολίτες σε αφυπνισμένους και καθεύδοντες. Σε αφυπνισμένους και κοιμώμενους, κοιμισμένους. Τα παιδάκια συμφέρουν κοιμισμένα.

Και οι γονείς τους το ίδιο. Κοιμηθείτε και παρήγγειλαν στην πόλη τα προικιά σου, κοινωνία. Ο πλανήτης, πάντα θα περιμένει υπομονετικά εμάς να ξυπνήσουμε. Σσσσσσσς! Το μέλλον της πατρίδας μας κοιμάται».

Ιδέα μουσικής! Ανάθεμά με αν όλοι αυτοί οι αυτοβαρυσήμαντοι αναλυτές έχουν ποτέ συζητήσει με κανέναν μάχιμο εκπαιδευτικό. Γιατί φοβάμαι ότι οι εμπειρίες τους βουλιάζουν στις μπουρμπουλήθρες της ωραιότητάς τους και στα ρηχά νερά όπου συνήθως τσαλαβουτάνε, ανυποψίαστοι για το βάθος των θεμάτων που προσεγγίζουν...

«Η πρώτη ώρα στα σχολεία, είναι μια εντελώς χαμένη εκπαιδευτική ώρα» λένε στα ίσα κι απερίφραστα οι Καθηγητές- αυτοί τουλάχιστον που φλέγονται για τα παιδιά και κρατούνε όρθια τα σχολεία. Γιατί με απλά λόγια, για να το καταλάβουν και οι «φοβεροί κριτές», δε δουλεύει ρε, το μυαλό τους εκείνη την ώρα! Πως το λένε;

Λιγότερη εμπάθεια όθεν, δεν βλάφτει. Είναι το μόνο σωστό που έχει πει ο ανεκδιήγητος Γαβρόγλου. Αλλά, άμα είναι κανείς προκατειλημμένος και προσπαθεί με τις μικρές, μοχθηρές του λεξούλες να υγράνει τον στεγνό και άνυδρο κόσμο του, όπου τα πάντα είναι selfie- τέλεια! Περνάμε τέλεια!..-, πέφτει σε λάθη από κεκτημένη κακοήθεια για να μην πω τίποτε χειρότερο και χαλαστούμε πολιτισμένοι άνθρωπες μέρες που΄ ναι...