Δερμεντζόγλου/Ελεύθερος Τύπος/1Οκτ2007Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ανακοίνωσε -κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της επανεκλεγείσας κυβέρνησης του- την πρόθεση της ΝΔ να αλλάξει τον εκλογικό "νόμο Σκανδαλίδη", με στόχο την "κυβερνητική σταθερότητα".
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι το πρώτο κόμμα θα πριμοδοτείται με 50 έδρες σε βάρος -κυρίως- του δεύτερου.
Ο εκλογικός νόμος, που ίσχυσε στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου πριμοδότησε το πρώτο κόμμα με 40 έδρες, δίνοντας στη ΝΔ, που έλαβε το 41,83%, 152 έδρες αντί για 125 που θα λάμβανε εάν ίσχυε η απλή αναλογική.
Η υπερψήφιση της πρότασης Καραμανλή θα επιτρέπει στο πρώτο κόμμα να κυβερνά με ακόμα μικρότερο ποσοστό επί του εκλογικού σώματος. Θα απέχει δηλαδή, ακόμα περισσότερο από την "πλειοψηφία", που θεωρείται, και είναι, βασική αρχή της Δημοκρατίας.
Άλλωστε, το ενδεχόμενο νέας μείωσης των ποσοστών των δύο μεγαλύτερων κομμάτων δεν αποτελεί -σήμερα- φανταστικό σενάριο.
Η λογική των ενισχυμένων εκλογικών συστημάτων βρίσκει σύμφωνο και το ΠΑΣΟΚ, παρότι αποτελεί θύμα του ισχύοντος εκλογικού συστήματος (διαθέτει 102 έδρες έναντι 114 με απλή αναλογική). Το νυν κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχει καταρτίσει τους μισούς από τους εκλογικούς νόμους που εφαρμόστηκαν στις έντεκα εκλογικές αναμετρήσεις από το 1974.
Τα μικρότερα κόμματα, αν και εκπροσωπούνται αναλογικότερα στη Βουλή με το νόμο Σκανδαλίδη, θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά την προοπτική συνεννόησης και συνεργασίας με άλλες δυνάμεις, προκειμένου να μειωθεί η αξία του επιχειρήματος για «κυβερνητική σταθερότητα» και παράλληλα, να στηριχθεί σοβαρά το αίτημά τους για απλή αναλογική.-
5 σχόλια:
Ένα αδύνατο σημείο που καταλόγιζαν στον ΓΑΠ ήταν η μη ισχυρή - σε υψηλούς τόνους αντιπολίτευση.
Μια ξεχωριστή ομιλία
http://politicalvigilance.blogspot.com/2007/10/blog-post.html
Το ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να κάνει την αριστερή στροφή επ' ουδενί δεν πρέπει να συνεναίσει σε πιο πλειοψηφικό σύστημα.
Το πιό οξύμωρο της πολιτικής μας ζωής είναι τα μικρά κόμματα να κόπτονται υπερ της απλής αναλογικής από την μιά μεριά και από την άλλη να λένε ότι δεν συνεργάζονται με κανένα!
Γιατί ωρέ αθεόφοβε να στέρξουν σε συνεργασία οι μικροαριστεροί; Όταν σου ζητάνε οικειοθελώς να βάλεις την κεφαλή σου στον πάγκο του χασάπη, δεν είναι θεμιτό να έχεις άποψη για την κόψη της λεπίδας και άλλες τινές λεπτομέρειες, όπως ας πούμε τι ποιότητας θα είναι το ξύλο;
Έχεις δει τέτοιες λεπτότητες απο το ΠΑΣΟΚ το οποίο όταν δεν παθαίνει, συνήθως προεκλογικά, συναιστηματικές κρίσεις αριστερού τύπου θεωρεί την Αριστερά τον υπόλοιπο χρόνο, λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις; Αυτά τα πράγματα φίλτατε, θέλουν αντιστοιχίες εμπράγματες και ένα άρωμα απο προγραμματικές συγκλίσεις για το καλό των εργαζομένων και της νεολαίας. Απο Σημιτισμό και ΔΕξιά σε όλες τις πιθανές εκδοχές της μπουχτίσαμε.
Και, ως γνωστόν οι καλές προθέσεις, δεν αρκούν, ή τουλάχιστον σε τέτοιες περιπτώσεις...
1.Η λογική λέει ότι οι συνεργασίες γίνονται μεταξύ όμορων χώρων. Άλλωστε έχουμε πικρή εμπειρία από το '89, όταν υπήρξε εκλογική συνεργασία, με (αυτο)σκοπό την εξουσία και το διαμοιρασμό "ιματίων".
2.η εκλογική συνεργασία είναι φερέγγυα όταν προηγείται μακρόχρονη ειλικρινής συζήτηση επί προγραμματικών προτάσεων, με διάθεση προσέγγισης και όχι επιβολής.
3.τα δύσκολα δεν είναι στο πριν, αλλά κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης καθώς οι παρεκκλίσεις οδηγούν σε πισωγυρίσματα ή και σε τυχοδιωκτικές "οσμώσεις".
4.στην εποχή μας, είναι το ΠΑΣΟΚ που ξέφυγε από τις αρχές του (κάποιοι λένε εκσυγχρονίστηκε) αλλά και η Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ) που αδυνατεί να παρουσιάσει το πρόταγμά της.
Δημοσίευση σχολίου