Ποιον βλάπτουν οι υποκλοπές;

Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής στη Βουλή (27/2/2006) απευθυνόμενος στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου.
<<Καταλαβαίνω μέχρις ενός σημείου την ανάγκη της κομματικής συσπείρωσης, αλλά υπάρχουν και κάποια θέματα, για τα οποία θα έπρεπε όλοι να είμαστε πιο υπεύθυνοι. Εδώ θα περίμενα εσείς πρώτος να πείτε: «Ναι, Καραμανλή, είμαι δίπλα σου να εξιχνιάσουμε αυτήν την υπόθεση και να φτιάξουμε θεσμούς, που δεν θα απειληθούν ποτέ ξανά». Και όχι να κάθεστε εδώ και να κάνετε υπαινιγμούς, για κάτι του οποίου θύμα υπήρξα εγώ. Το στείλαμε στη Δικαιοσύνη και εμείς το αποκαλύψαμε.>>

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου στην Ιεράπετρα (1/3/2006)
<<Ο πρωθυπουργός εμφανίζεται γεμάτος εκνευρισμό και αγωνία. Και προσπαθεί να πείσει τον ελληνικό λαό ότι, αυτός είναι το θύμα. Δεν τον τιμά αυτή του η στάση. Δεν ταιριάζει σε ένα πρωθυπουργό αυτή η στάση. Θύμα είναι αυτός που δεν μπορεί να αμυνθεί στις απειλές. Αυτός που είναι μόνος και ανήμπορος να αντιδράσει.
[..]
Όταν για 11 μήνες ο πρωθυπουργός κρατά στο σκοτάδι τον ελληνικό λαό για ένα τόσο μεγάλο θέμα, που ο ίδιος λέει σήμερα ότι, ήταν εθνικής σημασίας, για την άμυνα της χώρας, πιθανή κατασκοπεία, τότε ο πρωθυπουργός δεν είναι θύμα, είναι ο θύτης.>>

Ο διπλωμάτης (πρώην πολιτικός σύμβουλος της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα) John Brady Kiesling στο περιοδικό The Nation (αναδημοσίευση στην Ελευθεροτυπία 2/3/2006)
<<Στα σκάνδαλα κατασκοπείας τιμωρείται συνήθως το θύμα. Η αδυναμία προστασίας του εθνικού κύρους απέναντι στους ξένους αποτελεί ένα πολύ σοβαρό παράπτωμα σε κάθε πολιτικό σύστημα στον κόσμο.>> << In espionage scandals it is the victim who gets punished. Failure to preserve the national dignity against foreigners is a hanging offense in every political system in the world.>>