Ο Ελεύθερος Τύπος κοινοβουλευτικούς συντάκτες δεν διαθέτει, μετά την "εθελούσια έξοδο" της Μαρίας Τσιντήλα και της Ρούλας Καραμπέκιου. Κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ ωστόσο ..διαθέτει.Στο σημερινό φύλλο, τη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης του Αλ. Αλαβάνου προς την υπουργό Παιδείας για το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού υπογράφει η συντάκτρια Παιδείας Γιούλη Μανώλη, ενώ το θέμα με τις τροπολογίες για την επιστροφή ΦΠΑ στους αγρότες και την απαλλαγή των βακουφίων από τον ΦΜΑΠ είναι ανυπόγραφο. Ανυπόγραφο ήταν και στο χθεσινό φύλλο το άρθρο για τις "βόμβες από Θωμόπουλο-Κολλίντζα" για το ΤΕΑΔΥ και την τράπεζα Αττικής. 'Ετσι θα συνεχίσει το πράγμα; Θα φορτώνονται οι εναπομείναντες συνάδελφοι του Ελεύθερου Τύπου και το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ; Θα γεμίζουν οι σελίδες με ύλη που δεν κοπίασε κανείς να τη συλλέξει;
Εσείς τι λέτε;
προσθήκη: στο φύλλο του Σαββάτου (17/3) την αντιπαράθεση της Γιαννάκου με Κακλαμάνη-Αλαβάνο για τη μη προσέλευση Καραμανλή να απαντήσει σε επίκαιρη ερώτηση, "κάλυψε" ο πολιτικός συντάκτης Π. Γαλιατσάτος.
1 σχόλιο:
Αυτά που γίνονται στον Ελεύθερο Τύπο, είναι η αρχή. Πρόκειται για τη νέα αντίληψη στο χώρο της ενημέρωσης με κριτήριο τι θέλει να διαβάσει ο αναγνώστης, τι θέλει να ακούσει ή να δει ο ακροατής ή ο τηλεθεατής, αφού προηγουμένως όμως έχει χειραγωγηθεί με τρόπο ώστε να πάψει να είναι πολίτης και να έχει μετεξελιχθεί σε καταναλωτή. Βεβαίως για τους δημοσιογράφους είναι επώδυνο να χάνονται θέσεις εργασίας αλλά το φρικαλέο είναι το μέλλον και όχι το παρόν. Τα εικοσιπεντάχρονα που θα κληθούν να αντικαταστήσουν τους μάχιμους δημοσιογράφους με όπλο τους τα πολλά τυπικά προσόντα και την αντίληψη του πειθήνιου, απασχολήσιμου, ανταγωνιστικού και αναλώσιμου ρομπότ. Αυτο το νέο είδος δημοσιογράφου που καλλιεργείται στο φυτώριο του ανταγωνιστικού νέου κόσμου της αγοράς εργασίας. Που δεν θα έχει δικαίωμα σύνταξης, ασφάλισης, άδειας αλλά ούτε καν να γίνει γονιός ή να μεγαλώσει.
Το ανατριχιαστικό όμως δεν είναι ούτε γι' αυτά τα παιδιά. Οι μεγάλοι χαμένοι είναι όλοι όσοι έχουν δικαίωμα να ενημερωθούν, να πληροφορηθούν να ξυπνήσει το μυαλό τους για να ζήσουν σαν άνθρωποι και όχι σαν ηλίθια καταναλωτικά πλάσματα.
Έμεις όμως έχουμε αποφασίσει να κοιτάξουμε πώς θα φυλάξουμε το τομάρι μας και μαζί με μας και οι εκπρόσωποι μας στην Ένωση Συντακτών που έχουν μπουρδουκλωθεί μέσα στις κομματικοπαραταξιακές τους έριδες και παρατηρούν ατάραχοι το σπίτι να καίγεται σφυρίζοντας αδιάφορα.
Ας τους αφιερώσουμε λοιπόν ένα κομμάτι του Μπρέχτ, που αναφέρεται στην άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία. "Οταν φυλάκισαν τους εβραίους δεν μίλησα. Δεν ήμουν εβραίος. Όταν συνέλαβαν τους ομοφυλόφιλους πάλι δεν μίλησα. Δεν με αφορούσε. Όταν άρχισαν να πιάνουν κομμουνιστές, τσιγγάνους και διανοούμενους σώπασα. Όταν ήρθε η σειρά μου να με πιάσουν, δεν υπήρχε κανείς να μου συμπαρασταθεί."
Δημοσίευση σχολίου