Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008

Πρόεδροι της Βουλής (6) Γεωργαντάς Αντώνιος

του Παντελή Στ. Αθανασιάδη*

Ο Αντώνιος Γεωργαντάς, υπήρξε αγωνιστής της Εθνεγερσίας του 1821, πολιτικός, αλλά και συγγραφέας αναμνήσεων, πολύτιμων για τη μελέτη της ιστορίας της εποχής του.


Καταγόταν από τη Θήβα, αλλά εγκαταστάθηκε στη Λειβαδιά, με την οποία συνδέθηκε ιδιαίτερα. Όταν εξερράγη η Επανάσταση υπηρέτησε υπό τον Αθανάσιο Διάκο και κατόπιν υπό τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, του οποίου υπήρξε γραμματικός. Αργότερα συγκρότησε δικό του ένοπλο σώμα και πολέμησε υπό τις διαταγές του Ιωάννη Γκούρα στην πολιορκία της Ακροπόλεως, ενώ υπήρξε μάρτυρας των δολοπλοκιών που οδήγησαν στη δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Το 1826 ανέλαβε τα καθήκοντα του γραμματέα του Γεωργίου Καραϊσκάκη και λίγο αργότερα υπηρέτησε υπό τον φιλέλληνα στρατηγό Τσώρτς. Πήρε μέρος στις Εθνικές Συνελεύσεις του 1829 και 1832 ως πληρεξούσιος της Λειβαδιάς.

Κατά την περίοδο του Καποδίστρια ορίστηκε χιλίαρχος και ηγέτης των Δερβενοχωρίων, θέση από την οποία παραιτήθηκε για να εκδηλώσει την αποδοκιμασία του για την έντονη διεκδίκηση της συγκεκριμένης θέσης από πολλούς. Υπηρέτησε ακόμη ως νομάρχης και ως γερουσιαστής. Αναμίχθηκε στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, μετά την οποία εξελέγη στο Κοινοβούλιο πολλές φορές ως εκπρόσωπος της Λειβαδιάς.

Πρόεδρος της Βουλής εξελέγη τον Δεκέμβριο του 1849 και άσκησε τα καθήκοντά του ως τον Ιούλιο του 1850. Η εκλογή του έγινε με 86 παρόντες βουλευτές. Ο Γεωργαντάς πήρε 45 ψήφους, ενώ οι υπόλοιποι 41 έριξαν λευκά ψηφοδέλτια. Απάντησε πολύ λιτά με 26 μόνο λέξεις, ευγνωμονώντας τη Βουλή για την τιμή που του έκανε και υποσχόμενος, ότι θα πράξει το καθήκον του «όσον ένεστι».

Πέθανε στην Αθήνα το 1884.

Ο Αντώνιος Γεωργαντάς συνέγραψε τις αναμνήσεις του από τον επαναστατικό αγώνα του 1821, οι οποίες αποτελούν σημαντική πηγή για την ιστορία της εποχής και εκδόθηκαν για πρώτη φορά από τον Γιάννη Βλαχογιάννη.

*Ο συνάδελφός μας Παντελής Αθανασιάδης «φιλοτέχνησε» τα πορτρέτα των Προέδρων του ελληνικού κοινοβουλίου για την εκπομπή ‘Κοινοβουλευτική Ιστορία’ του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής των Ελλήνων*. Τα πορτρέτα αναδημοσιεύονται «στης Βουλής τα Έδρανα», κατά τη σειρά εκλογής των Προέδρων.

1 σχόλιο:

σίβυλλα είπε...

Τρίτη, 8 Ιούλη, στο Σύνταγμα στις 7 το βράδυ
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2008/07/8-7.html

Μια ομάδα από Ιταλόπουλα που ζουν στην Ελλάδα,
διοργανώνει μια πικετοφορία για τους νέους νόμους του Μπερλουσκόνι.
Τρίτη, 8 Ιούλη, στο Σύνταγμα στις 7 το βράδυ,
ταυτόχρονα με τη μεγάλη διαδήλωση της Ρώμης
(8 luglio, Roma, in piazza contro le leggi-canaglia. Passaparola!).
Όσοι πιστοί προσέλθετε!

Η κυβέρνηση του Berlusconi κατέθεσε ένα πολυνομοσχέδιο-έκτρωμα, όπου παρά και εναντίον του Συντάγματος:
- Φιμώνει τον Τύπο και τα ΜΜΕ
- Εξαιρεί τον πρωθυπουργό από το δικαίωμα της δικαστικής κρίσης
- Επιφέρει «μεταρρυθμίσεις» που φέρνουν την Ιταλία στο κατώφλι του φασισμού (δικαστής Di Pietro).
Οι διανοούμενοι της Ιταλίας, οι δημοσιογράφοι, η αριστερά (σήμερα εξ ολοκλήρου εξωκοινοβουλευτική), μεμονωμένοι βουλευτές και γερουσιαστές, πραγματοποιούν διαδηλώσεις σε όλες τις πόλεις της Ιταλίας με κεντρικό σύνθημα:

Πίστη στο Δημοκρατικό Σύνταγμα που γεννήθηκε από τις αξίες της Εθνικής Αντίστασης εναντίον του φασισμού.

Το μήνυμα του Umberto Eco:

Εκφράζω την αλληλεγγύη μου στη διαδήλωση και θα ήθελα να είναι χρήσιμες ώστε να μην ξεχαστούν δύο ζητήματα.
1. Δημοκρατία δεν σημαίνει πως η πλειοψηφία έχει το δίκιο. Σημαίνει πως έχει το δικαίωμα να κυβερνάει.
2. Δημοκρατία δεν σημαίνει ότι η μειοψηφία έχει άδικο. Σημαίνει πως, ενώ σέβεται την κυβερνητική πλειοψηφία, υψώνει δυνατά τη φωνή της κάθε φορά που νομίζει ότι η πλειοψηφία έχει άδικο (ή ακόμη χειρότερα όταν αντιτίθεται στους νόμους, την ηθική και τις αρχές της δημοκρατίας), και οφείλει να το πράττει δυναμικά, γιατί αυτή είναι η εντολή των πολιτών.
Όταν η πλειοψηφία υποστηρίζει ότι έχει δίκιο και η μειοψηφία δεν αντιδράει, τότε η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο.

Umberto Eco, 2 Ιούλη 2008

Ορισμένα μηνύματα υπέρ των διαδηλώσεων στη γειτονική Ιταλία:

Εδώ το βίντεο του Ιταλού φιλοσόφου Paolo Flores d'Arcais, όπου απευθύνει έκκληση στον ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος Walter Veltroni,* να ακούσει τον Umberto Eco και τη βάση του πρώην αριστερού κόμματός του, που αντιστέκονται στα φασιστικά μέτρα του Berlusconi (http://temi.repubblica.it/micromega-online/caro-walter-ascolta-umberto-eco-video/)

* Το Δημοκρατικό Κόμμα (μετάλλαξη του πρώην κομμουνιστικού κόμματος, έχει διαχωρίσει τη θέση του από την αριστερά).

Εδώ το ηχητικό μήνυμα-κάλεσμα στη διαδήλωση, του Don Andrea Gallo, του αντιφασίστα αντάρτη ιερέα (http://temi.repubblica.it/micromega-online/don-andrea-gallo-perche-aderisco-audio/)

Εδώ το ηχητικό μήνυμα-κάλεσμα στη διαδήλωση, του Gianni Vattimo, ενός από τους σημαντικότερους ευρωπαίους φιλοσόφους (http://temi.repubblica.it/micromega-online/gianni-vattimo-perche-aderisco-audio/)

Εδώ το ηχητικό μήνυμα-κάλεσμα στη διαδήλωση, της παγκοσμίου φήμης αστροφυσικού Margherita Hack, γεννημένης το 1922 (http://temi.repubblica.it/micromega-online/margherita-hack-perche-aderisco-audio/)

Εδώ το ηχητικό μήνυμα-κάλεσμα στη διαδήλωση, του Marco Revelli, συγγραφέα που κοσμεί το πάνθεον της ιταλικής λογοτεχνίας και αντιφασίστα (http://temi.repubblica.it/micromega-online/marco-revelli-perche-aderisco-audio/)