Να κάνουμε το πένθος γιορτή; 

Ε, στα 72 του χρόνια που πέθανε χθες ο Στέλιος Βαμβακάρης δεν μπορεί να πει κανείς, δεδομένου ότι το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται- άσχετο βέβαια αν στην μνημονιακή Ελλάδα μειώνεται ραγδαία...- 'οτι εξεμέτρησε το ζην κι ότι έφυγε στην ώρα του. Μπορούσε λίγο ακόμα. Όχι πως αυτό θα ανέστελλε το μοιραίο συναπάντημα, αλλά, για να΄ χουμε να παρηγοριόμαστε οι εναπομείναντες ότι υπάρχουν ακόμα μερικές σταθερές.

Νομίζω πως ο γιος του Μάρκου, ήταν ένας άνθρωπος που παρά τις καταχρήσεις του, ήταν σεβαστικός. Και από επιλογή, έμεινε στην όχθη της καλοσύνης, παρότι, ή ίσως ακριβώς επειδή έζησε από κοντά όλες τις ταπεινώσεις που υπέστη από τις απρόσωπες εταιρείες αλλά και από τον αχάριστο ντουνιά, ο υπερήφανος και καλός Πατέρας του.

Κληρονόμησε έναν ίσκιο από τον οποίον βρήκε έναν τρόπο καλλιτεχνικά νόμιμο να αποδράσει και ν΄ αφήσει τα δικά του πατήματα. Αιωνία του η μνήμη! 

Γράφουν τα δημοσιογραφικά κλισέ "έφυγε ένας από τους τελευταίους". Θα΄ εγερθούν επίγονοι! 

Είμαι βέβαιος γι΄ αυτό. Ας μην είμαστε ανυπόμονοι. Δεν θα ζήσουμε στα χρόνια μας έναν Χατζιδάκι, ή Θεοδωράκη, ή Μάρκο ή Άκη Πάνου ή Καζαντζίδη, ή...ή. Θα χτυπήσει λέω η φλέβα, έτσι άλλωστε συνήθως συμβαίνει, στα παρακάτω χρόνια. Κι αν δεν είναι μουσικός, θα΄ ναι εικαστικός. Κι αν όχι, θα΄ ναι κινηματογραφιστής (το παράδειγμα του Λάνθιμου λέει κάτι;) κι αν δεν είναι, θα βγει κάτι άλλο. 

Χάρη στα Μουσικά Λύκεια, η Ελλάδα- να το βλέπουμε αυτό αδέρφια!..- έχει γεμίσει ταλέντα που σε διαφορετική περίπτωση θα χάνονταν!  Κι όχι μόνο στα λαϊκά όργανα για τα οποία ντρέπεται η αποστειρωμένη Ακαδημία Αθηνών που δεν έχει τελειώσει ακόμα το Ελληνικό Λεξικό....

Η αγαπημένη θυγατέρα ενός καλού φίλου αίφνης, διάλεξε Άρπα (το φαντάζεσαι; Άρπα!) και σήμερα την ζητάνε προτού κλείσει το Λύκειο, στα 17 της, ε, και θα πω το όνομα,την Ηλέκτρα Πελέκη, οι σημαντικότερες Φιλαρμονικές από την Ευρώπη μέχρι τη Νέα Υόρκη!!! 

Να έχωμε εμπιστοσύνη σε αυτά τα παιδιά λέω. Εγώ βέβαια, θα προτιμούσα, αν ο γελοίος Σκάϊ του Αλασκούζου, αντί γι΄ αυτές τις κωμικές εκστρατείες υπό τον φαιδρό τίτλο "Όλοι οι Χαζοί μπορούμε",  με τα "δημοσιογραφικά" δουλικά που την στηρίζουν, έσπρωχνε κάνα φράγκο στα μουσικά Λύκεια που ήδη είναι ετοιμόρροπα, μόλο που έχουν απτά αποτελέσματα... 

Αλλά σ΄ αυτό το μπουρδέλο του θεαθήναι ζούμε. Να πληρώνουνε από το ισχνό πορτοφόλι τους οι ευαίσθητοι γονείς για να σπουδάζουνε αιματηρά τα παιδιά τους στα Μουσικά Λύκεια υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες... 

Είναι βέβαιο ότι για παιδιά όπως η Ηλέκτρα θα εκτελωνίζονται κατά καιρούς τα νέα για τους θριάμβους και για τα έπη τους που θα μας ενημερώνουν και θα μας κάνουν υπερήφανους για την διαπρεπή διαδρομή τους στις μεγάλες σκηνές στο εξωτερικό. Είναι εξίσου βέβαιο, ότι κανένας από μας δεν θα υπολογίσει-κυνικά!- "πόσο κάνει" σε χρόνο και σε χρήμα να πηγαίνεις καθημερινά το παιδί σου ώστε να ασκείται σε αυτό που αγαπάει, στην διαδρομή Νέα Φιλαδέλφεια- Παλαιό Φάληρο. 

Καμιά πρόταση η κυρία Κεραμέως που προαλείφεται για υπουργός Παιδείας έχει επ΄ αυτού, ή θα το εντάξει ΚΑΙ αυτό, όπως την επίλυση του οξέος προβλήματος της φοιτητικής στέγης στα... ΣΔΙΤ; Πουσταριά Δεξιοί... Σας ξέπλυνε ο ΣΥΡΙΖΑ και νομίζετε πως τώρα δεν θα βρείτε αντιστάσεις.

Να, με αυτό θα τον θυμόμαστε εμείς τον Στέλιο...
(Από το 4:09΄)

https://www.youtube.com/watch?v=zhFrX3Qr2os