Εχθροπάθεια...

Ο γνωστός και μη εξαιρετέος πλέον σκιτσογράφος "Αρκάς" είναι ξεκάθαρο ότι πούλησε την πένα του στην αυθεντική Δεξιά της ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ (με την Σικελική έννοια του όρου...)και πνευματικά ψυχορραγεί με τον πιο αναίσχυντο τρόπο. Ανάθεμά με κι αν εννοεί το χάλι του. Είναι βέβαιο όμως ότι, κατά πως θα΄λεγε ο Σεφέρης "δεν ξέρει τον τρόπο πια πως να πεθάνει".
Ξα του που λένε στην Κρήτη...Αλλά δεν το πράττει -και διόλου δεν τον λυπάμαι!- αξιοπρεπώς...
Επίτιμος ασθενής στα τελειώματά του, από τη νόσο της εχθροπάθειας καταγράφεται. Κι αδιάφορο αν θεωρείται Πιστός ή Ηλίθιος.
Αλλά, δεν θα μας πάρει μαζί του...
Κανένας οίκτος όθεν, για τους (πολιτικά) μελλοθάνατους!

Υ.Γ: "Θα το γράψω στο επόμενο άρθρο μου"...απειλεί και μια γνωστή...εντιμότατη δημοσιογραφάρα. Αλλά, εγώ λέω να κάνω μια προδημοσίευση. Εξαιτίας της βίας που ξερνάν καταπάνω μας, ημών των Αριστερών, κάθε μέρα από έλλειψη ταλέντου τα συγκροτήματα Αλαφούζου και Μαρινάκη, τον πρώτον από αυτούς που θα τρακάρω στον δρόμο, θα τον γιορτάσω! Γιατί; Γιατί μπορώ!
Και γιατί με χαλάει πια η ασχημοσύνη τους και το εμετικό παραλήρημά τους!
Αφού μια ορισμένη εντιμότητα δεν έχει βιογραφία, τότε θα νοιώσουν τι σημαίνει συμπάθεια και τι αποδοκιμασία!

Η καλλιέργεια του Μίσους έχει δύο άκρες. Θα σας βοηθήσουμε καλόπαιδα, να γίνετε λιγότερο γραφικοί και περισσότερο συνεσταλμένοι μέσα σ΄ αυτό το αλλόκοτο κλίμα.
Δεν μας λείπει δα, κι εμάς ο κυνισμός, για μας που η απελπισία είναι ρουτίνα...
Έτσι κι αλλοιώς, όλα σε τούτο το εξαγορασμένο μπουρδέλο οδηγούν είτε στην Αυτοδικία ή στην Μετανάστευση. Κι εμείς λέω, είναι αργά για να αλλάξουμε χώρα.
Οπότε δεν θα χαθούμε λέω, "αδέρφια"...Μέσα στο σφαγείο όπου από καιρό στήνετε κι όπου σας βρούμε, δεν θα περιοριστούμε τώρα στις ελεήμονες διατυπώσεις...