Δεν υπάρχει κανένα δίλημμα της κάλπης

Ετοιμάζονται με ρεβανσιστική διάθεση να ξανάρθουνε -στα πράμματα που λέει κι ο ατάλαντος Κούλης- αυτοί που τους ξέπλυνε τις βαρειές ευθύνες τους ο ΣΥΡΙΖΑς.
Προβάρουνε τώρα δικαιωμένοι αυτοί οι γερμανοτσολιάδες και δοσίλογοι και Τσολάκογλου- γιατί τέτοιοι ακριβώς είναι!..- σαν η νέα ελπίδα.

Ούτε οι οι ίδιοι δεν το πιστεύουν. Στην ήττα του ΣΥΡΙΖΑ πατάνε. Όχι σε θετική πρόταση. Την άθλια δικαίωσή τους γυρεύουν. Γι΄ αυτό και ο κόσμος είναι μουδιασμένος. Η τελευταία ελπίδα- μέχρι στιγμής- ήταν με τον Τσίπρα.. Τους διέψευσε.  Απ΄ τον Κούλη δεν έχουν να περιμένουν και πολλά. Ο κόσμος ποντάρει πλέον στην συντήρηση της δυστυχίας του.

Να κρατηθούμε σου λέει, στα επίπεδα της σημερινής ανέχειας. Εκεί φτάσαμε.  Εκεί φέραν τον κόσμο οι πολιτικοί στερώντας ζωτικούς πόρους από την Παιδεία.
Ανίδεους παρτάκηδες θέλουνε. Και ισχυρές συντεχνίες διαρθρωμένες γύρω από το Δημόσιο- από το 1830 συμβαίνει αυτό- για να διαιωνίζεται η πάρτη τους. Ποιος αστικός εκσυγχρονισμός τώρα...

Συμβαίνει ένα πολιτικό παράδοξο στην εκλογική συμπεριφορά των ανθρώπων. Ενώ η Δεξιά τα καταγάμησε, υπέστη τις λιγότερες απώλειες. Ο Κωστάκης Καραμανλής που απέτυχε οικτρά θεωρείται μάγκας. Επειδή δέκα χρόνια τώρα παρίστανε ο μπουχέσας τον Βούδα. Αυτός που έμπαινε με το πάσο του στο Μαξίμου και αφού διάβαζε τις αθλητικές εφημερίδες, την κοπάναγε από την πλαϊνή πόρτα για παϊδάκια. Επειδή έπληττε...Και στο μεταξύ το Δημόσιο Χρέος ξεχείλωνε. Αλλά, στ΄ αρχίδια του Κωστάκη...

Σώσανε αυτοί οι ανίκανοι και ιδιοτελείς πολιτικοί μας τις γερμανικές και τις γαλλικές τράπεζες. Το παραδέχθηκε ακόμα και ο Σημίτης. Εκεί όπου θα έπρεπε να αποδείξουν την επάρκειά τους και να συναισθανθούν ότι διαχειρίζονται υποθέσεις που τους υπερβαίνουν και αφορούν την μοίρα του Έθνους, αποδείχθηκαν λίγοι... Τι αλήθεια έχουμε να περιμένουμε από αυτούς; Αν δηλαδή, ξεκουμπιστεί αυτή η υπερφίαλη μετριότητα ο Σταθάκης (και λίγα λέμε...) κι έρθει στη θέση του ο παντελώς ανίκανος και συμπλεγματικός Κωστής Χατζηδάκης πόσο θα αλλάξει η ζωή μας;