Γιώργος Παπανδρέου: Και τώρα τι;

Οι "συναισθηματικοί" φίλοι και μέλη του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν Γ. Παπανδρέου, με ποσοστό γύρω στο 60% 56%.
Οι υποστηρικτές του Ευ. Βενιζέλου, όσοι δηλαδή δεν έσπευσαν -ήδη- να υποβάλλουν τα σέβη τους στον επανεκλεγέντα αρχηγό, επιμένουν να αγνοούν τη λογική, που έκρυβε ο "θυμός", όσων δεν δέχονταν υποδείξεις από το "συγκρότημα".
Επιμένουν να αγνοούν τη λογική της ελπίδας όσων προέβαλαν στον Γιώργο, και όχι στον Βαγγέλη, τα φανερά/μύχια προτάγματά τους.
Επιμένουν να αγνοούν τη λογική του ότι το όνομα Παπανδρέου αποτελεί διαχρονική εγγύηση ενότητας και σταθερότητας της παράταξης.
Κυρίως, επιμένουν να αγνοούν, και άρα να υποτιμούν, όλους εκείνους που ψήφισαν συγκρίνοντας τα έργα και τις απόψεις του καθενός, πχ του ΓΠ στα υπουργεία Παιδείας και Εξωτερικών (Κυπριακό), του ΕΒ στο υπουργείο Πολιτισμού ή στη Βουλή (συνταγματική αναθεώρηση)..

Τώρα, ωστόσο, που ως γραμμή άμυνας των ηττημένων ορίζεται η δημιουργία εσωκομματικής τάσης*, θα πρέπει να σκεφτούν την αξία της πολιτικής αυτονομίας (βλ στάση ΜΜΕ της ..παράταξης).
Να σκεφτούν την αξία του πολιτικού μέτρου (βλ. "Εγώ ως μελλοντικός ηγέτης όλης της παράταξης συγχωρώ..").
Να σκεφτούν την αξία της πολιτικής ηθικής (Βεν. για στήριξη από Παπαντωνίου, Νεονάκη κλπ: Όταν ανοίγει η εκκλησία, μπαίνουν πολλοί να ανάψουν κερί!).
Να σκεφτούν την αξία του αυτοσεβασμού (βλ. χοροί για τα κανάλια) και του σεβασμού προς τα "ταμπού" του κινήματος (κακέκτυπες αναφορές στον ιδρυτή με την "Αννούλα") και του σεβασμού προς τον .."πολυτελή" αντίπαλο.

Και τώρα;
Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς με τον εαυτό του (υπόσχεση για νέα Αλλαγή), με τους ψηφοφόρους του κινήματος ("Γιώργο, άλλαξέ τα όλα"), με την κοινωνία (ασφαλιστικό, άρθρο 16) αλλά και με τον Ελληνισμό (Κυπριακό).
Η άνετη επικράτησή του δείχνει -αν μη τι άλλο- ότι έχει μεγάλες ελευθερίες να προχωρήσει ό,τι έχει κατά νου να αλλάξει. Κι ας μην είναι απολύτως ξεκάθαρη η ατζέντα των αλλαγών που θα καταστήσουν το ΠΑΣΟΚ γνήσιο εκφραστή των "μη προνομιούχων", της "κεντροαριστεράς", ή ότι άλλο νομίζει κανείς ότι είναι σήμερα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Για μένα, όμως, είναι βέβαιο ότι και ο Γιώργος Παπανδρέου πρέπει να αλλάξει. Ή τουλάχιστον να πείσει ότι, οι τακτικές και πολιτικές του κινήσεις, οδηγούν σε ΄κείνο -το ξεχασμένο- τετράπτυχο "Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση, Δημοκρατικές Διαδικασίες".

*ιδεολογικοπολιτική τάση, όπως αυτή των "Ελλήνων Σοσιαλιστών" ή της "Αριστερής Πρωτοβουλίας", είναι θεμιτό να συγκροτήσουν οι φίλοι του ΕΒ, όχι όμως μια προσωποπαγή τάση που το μόνο που την ενώνει είναι η "ρεβάνς" μετά από μια νέα εκλογική αποτυχία.